brancar
Catalan
Verb
brancar (first-person singular present branco, first-person singular preterite branquí, past participle brancat)
- (intransitive) to put out branches (of a tree)
- (figurative, intransitive) to branch out, to ramify
- Synonym: ramificar-se
- (transitive) to prune, to trim
Conjugation
| infinitive | brancar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | brancant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | brancat | brancada | |||||
| plural | brancats | brancades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | branco | branques | branca | branquem | branqueu | branquen | |
| imperfect | brancava | brancaves | brancava | brancàvem | brancàveu | brancaven | |
| future | brancaré | brancaràs | brancarà | brancarem | brancareu | brancaran | |
| preterite | branquí | brancares | brancà | brancàrem | brancàreu | brancaren | |
| conditional | brancaria | brancaries | brancaria | brancaríem | brancaríeu | brancarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | branqui | branquis | branqui | branquem | branqueu | branquin | |
| imperfect | branqués | branquessis | branqués | branquéssim | branquéssiu | branquessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| affirmative | — | branca | branqui | branquem | branqueu | branquin | |
| negative (no) | — | no branquis | no branqui | no branquem | no branqueu | no branquin | |
Derived terms
- brancament
Further reading
- “brancar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.