blauw

Dutch

Alternative forms

(before 1864) blaauw

Etymology

From Middle Dutch blau, from Old Dutch *blāo, from Proto-West Germanic *blāu, from Proto-Germanic *blēwaz.

Pronunciation

IPA^(key): /blɑu̯/
Audio (file)
Hyphenation: blauw
Rhymes: -ɑu̯
Homophone: Blauw

Adjective

blauw (comparative blauwer, superlative blauwst)

blue
De lucht is vandaag zo blauw en helder. ― The sky is so blue and clear today.

Ze droeg een blauw jurkje op het feest. ― She wore a blue dress to the party.
visibly bruised, as in blauwe plek 'a bluish bruise'
(slang) drunk

Inflection

Inflection of blauw
uninflected	blauw
inflected	blauwe
comparative	blauwer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		blauw	blauwer	het blauwst het blauwste
indefinite	m./f. sing.	blauwe	blauwere	blauwste
	n. sing.	blauw	blauwer	blauwste
	plural	blauwe	blauwere	blauwste
definite		blauwe	blauwere	blauwste
partitive		blauws	blauwers	—

Noun

blauw n (plural blauwen, diminutive blauwtje n)

The colour blue.
Police (especially in the phrase: blauw op straat (“police on the street”))

Derived terms

Descendants

Afrikaans: blou
Berbice Creole Dutch: blau
Jersey Dutch: blāu
Negerhollands: blauw, blou, blau
Petjo: blaoe, blauw, blauwe
→ Lokono: barautho
→ Aukan: baaw
→ Caribbean Hindustani: bláu
→ Indonesian: belau
→ Papiamentu: blou, blaauw
→ Sranan Tongo: blaw
- → Caribbean Javanese: blau
- → Saramaccan: baáu
→ Warao: hebulau, jeburau

See also

Colors in Dutch · kleuren (layout · text)
wit	grijs	zwart
rood; karmijnrood	oranje; bruin	geel; roomwit
groengeel/limoengroen	groen
blauwgroen/cyaan; groenblauw/petrolblauw	azuurblauw	blauw
violet; indigo	magenta; paars	roze

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.