biografka

From biograf +‎ -ka. First attested in 1893.[1][2]

• IPA^(key): /bjɔˈɡraf.ka/
• Rhymes: -afka
• Syllabification: bio‧graf‧ka

biografka f (male equivalent biograf)

1. female equivalent of biograf (“biographer”)

   oficjalna biografka ― an official biographer

   znakomita biografka ― an excellent biographer

   biografka kompozytora ― a composer's biographer

   biografka noblisty ― a nobelprize winner's biographer

   biografka pisarki ― a writer's biographer

   biografka prezydenta ― a president's biographer

   słowa biografki ― the words of a biographer

   wywiad z biografką ― an interview with a biographer

   biografka pisze ― a biographer writes

   biografka podaje ― a biographer says

   biografka twierdzi ― a biographer claims

   biografka zaznacza ― a biographer points out

   wyznać biografce ― to confess to a biographer

   zwierzyć się biografce ― to confide in a biographer

   (tematy) podejmowane przez biografkę ― (topics) taken up by a biographer

• biografka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biografka in Polish dictionaries at PWN