biegunowość

Polish

Etymology

From biegunowy +‎ -ość. First attested in 1838.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bjɛ.ɡuˈnɔ.vɔɕt͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
Syllabification: bie‧gu‧no‧wość

Noun

biegunowość f

polarity (extremity)
Synonym: skrajność

Declension

Declension of biegunowość

	singular
nominative	biegunowość
genitive	biegunowości
dative	biegunowości
accusative	biegunowość
instrumental	biegunowością
locative	biegunowości
vocative	biegunowości

Related terms

adjectives

adverbs

nouns

verbs

biec impf, pobiec pf
biegać impf

References

Józef Majer (1838) Słownik anatomiczno-fizyologiczny‎, page 208
biegunowość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

biegunowość in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.