biblioman
Polish
Etymology
Back-formation from bibliomania. First attested in 1815.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bibˈljɔ.man/
Audio (file) - Rhymes: -ɔman
- Syllabification: bib‧lio‧man
Declension
Declension of biblioman
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | biblioman | bibliomani/bibliomany (deprecative) |
| genitive | bibliomana | bibliomanów |
| dative | bibliomanowi | bibliomanom |
| accusative | bibliomana | bibliomanów |
| instrumental | bibliomanem | bibliomanami |
| locative | bibliomanie | bibliomanach |
| vocative | bibliomanie | bibliomani |
References
- Pamiętnik Warszawski : czyli dziennik nauk i umieiętności, number 8, 1815, page 414
- biblioman in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Romanian
Etymology
Borrowed from French bibliomane.
Declension
Declension of biblioman
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
| nominative/accusative | (un) biblioman | bibliomanul | (niște) bibliomani | bibliomanii |
| genitive/dative | (unui) biblioman | bibliomanului | (unor) bibliomani | bibliomanilor |
| vocative | bibliomanule | bibliomanilor | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.