błaźnica

See also: błaźnicą

Polish

Etymology

From błazen +‎ -ica. First attested in 1744.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bwaʑˈɲi.t͡sa/
Rhymes: -it͡sa
Syllabification: błaź‧ni‧ca

Noun

błaźnica f

(dated, derogatory, regional) teenybopper, tween girl

Declension

Declension of błaźnica

	singular	plural
nominative	błaźnica	błaźnice
genitive	błaźnicy	błaźnic
dative	błaźnicy	błaźnicom
accusative	błaźnicę	błaźnice
instrumental	błaźnicą	błaźnicami
locative	błaźnicy	błaźnicach
vocative	błaźnico	błaźnice

Related terms

adjectives

adverb

błazeńsko

nouns

verbs

błaznować impf
błaźnić impf, zbłaźnić pf

References

Michał Abraham Troc (1744) Nouveau dictionnaire francois, allemand et polonois‎, page 22
błaźnica in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

błaźnica in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.