bęcwał

Polish

Etymology

Unknown.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbɛn.t͡sfaw/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡sfaw
  • Syllabification: bęc‧wał

Noun

bęcwał m pers

  1. (colloquial, derogatory) blockhead, dolt, dullard, goof, oaf
    Synonyms: see Thesaurus:głupiec

Declension
Declension of bęcwał
singular plural
nominative bęcwał bęcwały
genitive bęcwała bęcwałów
dative bęcwałowi bęcwałom
accusative bęcwała bęcwałów
instrumental bęcwałem bęcwałami
locative bęcwale bęcwałach
vocative bęcwale bęcwały

Further reading
  • bęcwał in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bęcwał in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.