atestacyjny

Polish

Etymology

From atestacja +‎ -ny. First attested in 1903.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.tɛs.taˈt͡sɨj.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨjnɨ
  • Syllabification: a‧tes‧ta‧cyj‧ny

Adjective

atestacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) attestation, certificate

Declension
Declension of atestacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative atestacyjny atestacyjna atestacyjne atestacyjni atestacyjne
genitive atestacyjnego atestacyjnej atestacyjnego atestacyjnych
dative atestacyjnemu atestacyjnej atestacyjnemu atestacyjnym
accusative atestacyjnego atestacyjny atestacyjną atestacyjne atestacyjnych atestacyjne
instrumental atestacyjnym atestacyjną atestacyjnym atestacyjnymi
locative atestacyjnym atestacyjnej atestacyjnym atestacyjnych
nouns
verb

References
  1. atestacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.