anprangern
German
Pronunciation
Audio (file) - IPA(key): /ˈanˌpʁaŋəʁn/, [ˈʔanˌpʁaŋɐn]
Verb
anprangern (weak, third-person singular present prangert an, past tense prangerte an, past participle angeprangert, auxiliary haben)
- to denounce
Conjugation
Conjugation of anprangern (weak, auxiliary haben)
| infinitive | anprangern | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | anprangernd | ||||
| past participle | angeprangert | ||||
| zu-infinitive | anzuprangern | ||||
| auxiliary | haben | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| singular | plural | singular | plural | ||
| present | ich prangre an ich prangere an ich pranger an |
wir prangern an | i | ich prangere an ich prangre an |
wir prangern an |
| du prangerst an | ihr prangert an | du prangerest an du prangrest an |
ihr prangeret an ihr prangret an | ||
| er prangert an | sie prangern an | er prangere an er prangre an |
sie prangern an | ||
| preterite | ich prangerte an | wir prangerten an | ii | ich prangerte an1 | wir prangerten an1 |
| du prangertest an | ihr prangertet an | du prangertest an1 | ihr prangertet an1 | ||
| er prangerte an | sie prangerten an | er prangerte an1 | sie prangerten an1 | ||
| imperative | prangre an (du) pranger an (du) prangere an (du) |
prangert an (ihr) | |||
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Subordinate-clause forms of anprangern (weak, auxiliary haben)
| indicative | subjunctive | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present | dass ich anprangre dass ich anprangere dass ich anpranger |
dass wir anprangern | i | dass ich anprangere dass ich anprangre |
dass wir anprangern |
| dass du anprangerst | dass ihr anprangert | dass du anprangerest dass du anprangrest |
dass ihr anprangeret dass ihr anprangret | ||
| dass er anprangert | dass sie anprangern | dass er anprangere dass er anprangre |
dass sie anprangern | ||
| preterite | dass ich anprangerte | dass wir anprangerten | ii | dass ich anprangerte1 | dass wir anprangerten1 |
| dass du anprangertest | dass ihr anprangertet | dass du anprangertest1 | dass ihr anprangertet1 | ||
| dass er anprangerte | dass sie anprangerten | dass er anprangerte1 | dass sie anprangerten1 | ||
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Composed forms of anprangern (weak, auxiliary haben)
Derived terms
Further reading
- “anprangern” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
- “anprangern” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
- “anprangern” in Duden online
- “anprangern” in OpenThesaurus.de
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.