alkonyataik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlkoɲɒtɒjik]
- Hyphenation: al‧ko‧nya‧ta‧ik
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | alkonyataik |
| accusative | — | alkonyataikat |
| dative | — | alkonyataiknak |
| instrumental | — | alkonyataikkal |
| causal-final | — | alkonyataikért |
| translative | — | alkonyataikká |
| terminative | — | alkonyataikig |
| essive-formal | — | alkonyataikként |
| essive-modal | — | alkonyataikul |
| inessive | — | alkonyataikban |
| superessive | — | alkonyataikon |
| adessive | — | alkonyataiknál |
| illative | — | alkonyataikba |
| sublative | — | alkonyataikra |
| allative | — | alkonyataikhoz |
| elative | — | alkonyataikból |
| delative | — | alkonyataikról |
| ablative | — | alkonyataiktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | alkonyataiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | alkonyataikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.