afrekenen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch afrekenen. Equivalent to af + rekenen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑfreːkənə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: af‧re‧ke‧nen
Verb
afrekenen
Inflection
| Inflection of afrekenen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afrekenen | |||
| past singular | rekende af | |||
| past participle | afgerekend | |||
| infinitive | afrekenen | |||
| gerund | afrekenen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | reken af | rekende af | afreken | afrekende |
| 2nd person sing. (jij) | rekent af | rekende af | afrekent | afrekende |
| 2nd person sing. (u) | rekent af | rekende af | afrekent | afrekende |
| 2nd person sing. (gij) | rekent af | rekende af | afrekent | afrekende |
| 3rd person singular | rekent af | rekende af | afrekent | afrekende |
| plural | rekenen af | rekenden af | afrekenen | afrekenden |
| subjunctive sing.1 | rekene af | rekende af | afrekene | afrekende |
| subjunctive plur.1 | rekenen af | rekenden af | afrekenen | afrekenden |
| imperative sing. | reken af | |||
| imperative plur.1 | rekent af | |||
| participles | afrekenend | afgerekend | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- afrekening
Descendants
- → Sranan Tongo: reikenaf
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.