adhortatus
Latin
Etymology
Perfect participle of adhortor
Participle
adhortātus (feminine adhortāta, neuter adhortātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | adhortātus | adhortāta | adhortātum | adhortātī | adhortātae | adhortāta | |
| Genitive | adhortātī | adhortātae | adhortātī | adhortātōrum | adhortātārum | adhortātōrum | |
| Dative | adhortātō | adhortātō | adhortātīs | ||||
| Accusative | adhortātum | adhortātam | adhortātum | adhortātōs | adhortātās | adhortāta | |
| Ablative | adhortātō | adhortātā | adhortātō | adhortātīs | |||
| Vocative | adhortāte | adhortāta | adhortātum | adhortātī | adhortātae | adhortāta | |
References
- “adhortatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adhortatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- adhortatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.