aanjagen

Dutch

From Middle Dutch aenjagen. Equivalent to aan +‎ jagen.

aanjagen

Inflection of aanjagen (strong class 6 with weak past participle, separable)
infinitive	aanjagen
past singular	joeg aan
past participle	aangejaagd
infinitive	aanjagen
gerund	aanjagen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	jaag aan	joeg aan	aanjaag	aanjoeg
2nd person sing. (jij)	jaagt aan	joeg aan	aanjaagt	aanjoeg
2nd person sing. (u)	jaagt aan	joeg aan	aanjaagt	aanjoeg
2nd person sing. (gij)	jaagt aan	joegt aan	aanjaagt	aanjoegt
3rd person singular	jaagt aan	joeg aan	aanjaagt	aanjoeg
plural	jagen aan	joegen aan	aanjagen	aanjoegen

subjunctive sing.¹	jage aan	joege aan	aanjage	aanjoege
subjunctive plur.¹	jagen aan	joegen aan	aanjagen	aanjoegen

imperative sing.	jaag aan
imperative plur.¹	jaagt aan

participles	aanjagend	aangejaagd
¹⁾ Archaic.

Inflection of aanjagen (weak, separable)
infinitive	aanjagen
past singular	jaagde aan
past participle	aangejaagd
infinitive	aanjagen
gerund	aanjagen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	jaag aan	jaagde aan	aanjaag	aanjaagde
2nd person sing. (jij)	jaagt aan	jaagde aan	aanjaagt	aanjaagde
2nd person sing. (u)	jaagt aan	jaagde aan	aanjaagt	aanjaagde
2nd person sing. (gij)	jaagt aan	jaagde aan	aanjaagt	aanjaagde
3rd person singular	jaagt aan	jaagde aan	aanjaagt	aanjaagde
plural	jagen aan	jaagden aan	aanjagen	aanjaagden

subjunctive sing.¹	jage aan	jaagde aan	aanjage	aanjaagde
subjunctive plur.¹	jagen aan	jaagden aan	aanjagen	aanjaagden

imperative sing.	jaag aan
imperative plur.¹	jaagt aan

participles	aanjagend	aangejaagd
¹⁾ Archaic.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.