Selçuk
Turkish

Selçuk ilçesi
Etymology
From Ottoman Turkish سلچوق (Selçuk) as the name of Seljuk Bey and his dynasty. Compare the form سلجوق (Selcuk), source of English Seljuk.
Pronunciation
- IPA(key): /sɛl.tʃʰuk/
Proper noun
Selçuk
Declension
declension of Selçuk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Selçuk | Selçuklar / Selçuk'lar |
| accusative | Selçuk'u | Selçukları / Selçuk'ları |
| dative | Selçuk'a | Selçuklara / Selçuk'lara |
| locative | Selçuk'ta | Selçuklarda / Selçuk'larda |
| ablative | Selçuk'tan | Selçuklardan / Selçuk'lardan |
| genitive | Selçuk'un | Selçukların / Selçuk'ların |
possessive of Selçuk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Selçuk'um | Selçuklarım / Selçuk'larım |
| senin (your) | Selçuk'un | Selçukların / Selçuk'ların |
| onun (his/her/its) | Selçuk'u | Selçukları / Selçuk'ları |
| bizim (our) | Selçuk'umuz | Selçuklarımız / Selçuk'larımız |
| sizin (your) | Selçuk'unuz | Selçuklarınız / Selçuk'larınız |
| onların (their) | Selçuk'u / Selçukları / Selçuk'ları | Selçukları / Selçuk'ları |
Derived terms
- Selçuk Türkleri
- Selçuklu
- Selçuklular
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.