ἐπιστέλλω

Ancient Greek

Etymology

From ἐπί (epí, “upon”) + στέλλω (stéllō, “I prepare, send”).

Pronunciation
 

Verb

ἐπῐστέλλω • (epistéllō)

  1. to send to, inform by letter/message
    • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.40.he wrote this letter and sent it to Samos:
      γράψας ἐς βυβλίον τάδε ἐπέστειλε ἐς Σάμον
      grápsas es bublíon táde epésteile es Sámon
    • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.239:
      ἔπειτα δὲ τοῖσι ἄλλοισι Ἕλλησι ἐπέστειλαν
      épeita dè toîsi álloisi Héllēsi epésteilan
      and [they] presently sent [the message] to the rest of the Greeks
  2. to order, command, esp. in writing
    • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 4.5.34:
      ἐγὼ ἐπιστέλλω σοι περὶ Περσῶν ᾗπερ γέγραπται
      egṑ epistéllō soi perì Persôn hêiper gégraptai
      I instruct you exactly as it is written
    • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.131:
      ἔφη οἱ ἐπεστάλθαι ἄλλο ἢ δόντα τὴν ταχίστην ἀπαλλάσσεσθαι
      éphē hoi epestálthai állo ḕ dónta tḕn takhístēn apallássesthai
      he said that he had been told only to give the gifts and then leave at once

Inflection
   Present: ἐπῐστέλλω, ἐπῐστέλλομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐστέλλω ἐπῐστέλλεις ἐπῐστέλλει ἐπῐστέλλετον ἐπῐστέλλετον ἐπῐστέλλομεν ἐπῐστέλλετε ἐπῐστέλλουσῐ(ν)
subjunctive ἐπῐστέλλω ἐπῐστέλλῃς ἐπῐστέλλῃ ἐπῐστέλλητον ἐπῐστέλλητον ἐπῐστέλλωμεν ἐπῐστέλλητε ἐπῐστέλλωσῐ(ν)
optative ἐπῐστέλλοιμῐ ἐπῐστέλλοις ἐπῐστέλλοι ἐπῐστέλλοιτον ἐπῐστελλοίτην ἐπῐστέλλοιμεν ἐπῐστέλλοιτε ἐπῐστέλλοιεν
imperative   ἐπῐστέλλε ἐπῐστελλέτω ἐπῐστέλλετον ἐπῐστελλέτων   ἐπῐστέλλετε ἐπῐστελλόντων
middle/
passive		 indicative ἐπῐστέλλομαι ἐπῐστέλλῃ,
ἐπῐστέλλει		 ἐπῐστέλλεται ἐπῐστέλλεσθον ἐπῐστέλλεσθον ἐπῐστελλόμεθᾰ ἐπῐστέλλεσθε ἐπῐστέλλονται
subjunctive ἐπῐστέλλωμαι ἐπῐστέλλῃ ἐπῐστέλληται ἐπῐστέλλησθον ἐπῐστέλλησθον ἐπῐστελλώμεθᾰ ἐπῐστέλλησθε ἐπῐστέλλωνται
optative ἐπῐστελλοίμην ἐπῐστέλλοιο ἐπῐστέλλοιτο ἐπῐστέλλοισθον ἐπῐστελλοίσθην ἐπῐστελλοίμεθᾰ ἐπῐστέλλοισθε ἐπῐστέλλοιντο
imperative   ἐπῐστέλλου ἐπῐστελλέσθω ἐπῐστέλλεσθον ἐπῐστελλέσθων   ἐπῐστέλλεσθε ἐπῐστελλέσθων
active middle/passive
infinitive ἐπῐστέλλειν ἐπῐστέλλεσθαι
participle m ἐπῐστέλλων ἐπῐστελλόμενος
f ἐπῐστέλλουσᾰ ἐπῐστελλομένη
n ἐπῐστέλλον ἐπῐστελλόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπέστελλον, ἐπεστελλόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέστελλον ἐπέστελλες ἐπέστελλε(ν) ἐπεστέλλετον ἐπεστελλέτην ἐπεστέλλομεν ἐπεστέλλετε ἐπέστελλον
middle/
passive		 indicative ἐπεστελλόμην ἐπεστέλλου ἐπεστέλλετο ἐπεστέλλεσθον ἐπεστελλέσθην ἐπεστελλόμεθᾰ ἐπεστέλλεσθε ἐπεστέλλοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπῐστελέω, ἐπῐστελέομαι, ἐπῐστᾰλήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐστελέω ἐπῐστελέεις ἐπῐστελέει ἐπῐστελέετον ἐπῐστελέετον ἐπῐστελέομεν ἐπῐστελέετε ἐπῐστελέουσῐ(ν)
optative ἐπῐστελέοιμῐ ἐπῐστελέοις ἐπῐστελέοι ἐπῐστελέοιτον ἐπῐστελεοίτην ἐπῐστελέοιμεν ἐπῐστελέοιτε ἐπῐστελέοιεν
middle indicative ἐπῐστελέομαι ἐπῐστελέῃ,
ἐπῐστελέει		 ἐπῐστελέεται ἐπῐστελέεσθον ἐπῐστελέεσθον ἐπῐστελεόμεθᾰ ἐπῐστελέεσθε ἐπῐστελέονται
optative ἐπῐστελεοίμην ἐπῐστελέοιο ἐπῐστελέοιτο ἐπῐστελέοισθον ἐπῐστελεοίσθην ἐπῐστελεοίμεθᾰ ἐπῐστελέοισθε ἐπῐστελέοιντο
passive indicative ἐπῐστᾰλήσομαι ἐπῐστᾰλήσῃ ἐπῐστᾰλήσεται ἐπῐστᾰλήσεσθον ἐπῐστᾰλήσεσθον ἐπῐστᾰλησόμεθᾰ ἐπῐστᾰλήσεσθε ἐπῐστᾰλήσονται
optative ἐπῐστᾰλησοίμην ἐπῐστᾰλήσοιο ἐπῐστᾰλήσοιτο ἐπῐστᾰλήσοισθον ἐπῐστᾰλησοίσθην ἐπῐστᾰλησοίμεθᾰ ἐπῐστᾰλήσοισθε ἐπῐστᾰλήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐπῐστελέειν ἐπῐστελέεσθαι ἐπῐστᾰλήσεσθαι
participle m ἐπῐστελέων ἐπῐστελεόμενος ἐπῐστᾰλησόμενος
f ἐπῐστελέουσᾰ ἐπῐστελεομένη ἐπῐστᾰλησομένη
n ἐπῐστελέον ἐπῐστελεόμενον ἐπῐστᾰλησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπῐστελῶ, ἐπῐστελοῦμαι, ἐπῐστᾰλήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐστελῶ ἐπῐστελεῖς ἐπῐστελεῖ ἐπῐστελεῖτον ἐπῐστελεῖτον ἐπῐστελοῦμεν ἐπῐστελεῖτε ἐπῐστελοῦσῐ(ν)
optative ἐπῐστελοίην,
ἐπῐστελοῖμῐ		 ἐπῐστελοίης,
ἐπῐστελοῖς		 ἐπῐστελοίη,
ἐπῐστελοῖ		 ἐπῐστελοῖτον,
ἐπῐστελοίητον		 ἐπῐστελοίτην,
ἐπῐστελοιήτην		 ἐπῐστελοῖμεν,
ἐπῐστελοίημεν		 ἐπῐστελοῖτε,
ἐπῐστελοίητε		 ἐπῐστελοῖεν,
ἐπῐστελοίησᾰν
middle indicative ἐπῐστελοῦμαι ἐπῐστελῇ ἐπῐστελεῖται ἐπῐστελεῖσθον ἐπῐστελεῖσθον ἐπῐστελούμεθᾰ ἐπῐστελεῖσθε ἐπῐστελοῦνται
optative ἐπῐστελοίμην ἐπῐστελοῖο ἐπῐστελοῖτο ἐπῐστελοῖσθον ἐπῐστελοίσθην ἐπῐστελοίμεθᾰ ἐπῐστελοῖσθε ἐπῐστελοῖντο
passive indicative ἐπῐστᾰλήσομαι ἐπῐστᾰλήσῃ ἐπῐστᾰλήσεται ἐπῐστᾰλήσεσθον ἐπῐστᾰλήσεσθον ἐπῐστᾰλησόμεθᾰ ἐπῐστᾰλήσεσθε ἐπῐστᾰλήσονται
optative ἐπῐστᾰλησοίμην ἐπῐστᾰλήσοιο ἐπῐστᾰλήσοιτο ἐπῐστᾰλήσοισθον ἐπῐστᾰλησοίσθην ἐπῐστᾰλησοίμεθᾰ ἐπῐστᾰλήσοισθε ἐπῐστᾰλήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐπῐστελεῖν ἐπῐστελεῖσθαι ἐπῐστᾰλήσεσθαι
participle m ἐπῐστελῶν ἐπῐστελούμενος ἐπῐστᾰλησόμενος
f ἐπῐστελοῦσᾰ ἐπῐστελουμένη ἐπῐστᾰλησομένη
n ἐπῐστελοῦν ἐπῐστελούμενον ἐπῐστᾰλησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπῐστελέω, ἐπῐστελέομαι, ἐπῐστᾰλήσομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐστελέω ἐπῐστελέεις ἐπῐστελέει ἐπῐστελέετον ἐπῐστελέετον ἐπῐστελέομεν ἐπῐστελέετε ἐπῐστελέουσῐ(ν)
optative ἐπῐστελέοιμῐ ἐπῐστελέοισ(θᾰ) ἐπῐστελέοι ἐπῐστελέοιτον ἐπῐστελεοίτην ἐπῐστελέοιμεν ἐπῐστελέοιτε ἐπῐστελέοιεν
middle indicative ἐπῐστελέομαι ἐπῐστελέεαι ἐπῐστελέεται ἐπῐστελέεσθον ἐπῐστελέεσθον ἐπῐστελεόμε(σ)θᾰ ἐπῐστελέεσθε ἐπῐστελέονται
optative ἐπῐστελεοίμην ἐπῐστελέοιο ἐπῐστελέοιτο ἐπῐστελέοισθον ἐπῐστελεοίσθην ἐπῐστελεοίμε(σ)θᾰ ἐπῐστελέοισθε ἐπῐστελεοίᾰτο
passive indicative ἐπῐστᾰλήσομαι ἐπῐστᾰλήσῃ ἐπῐστᾰλήσεται ἐπῐστᾰλήσεσθον ἐπῐστᾰλήσεσθον ἐπῐστᾰλησόμε(σ)θᾰ ἐπῐστᾰλήσεσθε ἐπῐστᾰλήσονται
optative ἐπῐστᾰλησοίμην ἐπῐστᾰλήσοιο ἐπῐστᾰλήσοιτο ἐπῐστᾰλήσοισθον ἐπῐστᾰλησοίσθην ἐπῐστᾰλησοίμε(σ)θᾰ ἐπῐστᾰλήσοισθε ἐπῐστᾰλησοίᾰτο
active middle passive
infinitive ἐπῐστελέειν/ἐπῐστελεέμεν(αι)/ἐπῐστελέμεν(αι) ἐπῐστελέεσθαι ἐπῐστᾰλήσεσθαι
participle m ἐπῐστελέων ἐπῐστελεόμενος ἐπῐστᾰλησόμενος
f ἐπῐστελέουσᾰ ἐπῐστελεομένη ἐπῐστᾰλησομένη
n ἐπῐστελέον ἐπῐστελεόμενον ἐπῐστᾰλησόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπέστειλᾰ, ἐπεστειλᾰ́μην, ἐπεστᾰ́λην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέστειλᾰ ἐπέστειλᾰς ἐπέστειλε(ν) ἐπεστείλᾰτον ἐπεστειλᾰ́την ἐπεστείλᾰμεν ἐπεστείλᾰτε ἐπέστειλᾰν
subjunctive ἐπῐστείλω ἐπῐστείλῃς ἐπῐστείλῃ ἐπῐστείλητον ἐπῐστείλητον ἐπῐστείλωμεν ἐπῐστείλητε ἐπῐστείλωσῐ(ν)
optative ἐπῐστείλαιμῐ ἐπῐστείλειᾰς,
ἐπῐστείλαις		 ἐπῐστείλειε(ν),
ἐπῐστείλαι		 ἐπῐστείλαιτον ἐπῐστειλαίτην ἐπῐστείλαιμεν ἐπῐστείλαιτε ἐπῐστείλειᾰν,
ἐπῐστείλαιεν
imperative   ἐπῐστεῖλον ἐπῐστειλᾰ́τω ἐπῐστείλᾰτον ἐπῐστειλᾰ́των   ἐπῐστείλᾰτε ἐπῐστειλᾰ́ντων
middle indicative ἐπεστειλᾰ́μην ἐπεστείλω ἐπεστείλᾰτο ἐπεστείλᾰσθον ἐπεστειλᾰ́σθην ἐπεστειλᾰ́μεθᾰ ἐπεστείλᾰσθε ἐπεστείλᾰντο
subjunctive ἐπῐστείλωμαι ἐπῐστείλῃ ἐπῐστείληται ἐπῐστείλησθον ἐπῐστείλησθον ἐπῐστειλώμεθᾰ ἐπῐστείλησθε ἐπῐστείλωνται
optative ἐπῐστειλαίμην ἐπῐστείλαιο ἐπῐστείλαιτο ἐπῐστείλαισθον ἐπῐστειλαίσθην ἐπῐστειλαίμεθᾰ ἐπῐστείλαισθε ἐπῐστείλαιντο
imperative   ἐπῐστεῖλαι ἐπῐστειλᾰ́σθω ἐπῐστείλᾰσθον ἐπῐστειλᾰ́σθων   ἐπῐστείλᾰσθε ἐπῐστειλᾰ́σθων
passive indicative ἐπεστᾰ́λην ἐπεστᾰ́λης ἐπεστᾰ́λη ἐπεστᾰ́λητον ἐπεστᾰλήτην ἐπεστᾰ́λημεν ἐπεστᾰ́λητε ἐπεστᾰ́λησᾰν
subjunctive ἐπῐστᾰλῶ ἐπῐστᾰλῇς ἐπῐστᾰλῇ ἐπῐστᾰλῆτον ἐπῐστᾰλῆτον ἐπῐστᾰλῶμεν ἐπῐστᾰλῆτε ἐπῐστᾰλῶσῐ(ν)
optative ἐπῐστᾰλείην ἐπῐστᾰλείης ἐπῐστᾰλείη ἐπῐστᾰλεῖτον,
ἐπῐστᾰλείητον		 ἐπῐστᾰλείτην,
ἐπῐστᾰλειήτην		 ἐπῐστᾰλεῖμεν,
ἐπῐστᾰλείημεν		 ἐπῐστᾰλεῖτε,
ἐπῐστᾰλείητε		 ἐπῐστᾰλεῖεν,
ἐπῐστᾰλείησᾰν
imperative   ἐπῐστᾰ́ληθῐ ἐπῐστᾰλήτω ἐπῐστᾰ́λητον ἐπῐστᾰλήτων   ἐπῐστᾰ́λητε ἐπῐστᾰλέντων
active middle passive
infinitive ἐπῐστεῖλαι ἐπῐστείλᾰσθαι ἐπῐστᾰλῆναι
participle m ἐπῐστείλᾱς ἐπῐστειλᾰ́μενος ἐπῐστᾰλείς
f ἐπῐστείλᾱσᾰ ἐπῐστειλᾰμένη ἐπῐστᾰλεῖσᾰ
n ἐπῐστεῖλᾰν ἐπῐστειλᾰ́μενον ἐπῐστᾰλέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπῐστεῖλᾰ, ἐπῐστειλᾰ́μην, ἐπῐστᾰ́λην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐστεῖλᾰ ἐπῐστεῖλᾰς ἐπῐστεῖλε(ν) ἐπῐστείλᾰτον ἐπῐστειλᾰ́την ἐπῐστείλᾰμεν ἐπῐστείλᾰτε ἐπῐστεῖλᾰν
middle indicative ἐπῐστειλᾰ́μην ἐπῐστείλᾰο ἐπῐστείλᾰτο ἐπῐστείλᾰσθον ἐπῐστειλᾰ́σθην ἐπῐστειλᾰ́με(σ)θᾰ ἐπῐστείλᾰσθε ἐπῐστείλᾰντο
passive indicative ἐπῐστᾰ́λην ἐπῐστᾰ́λης ἐπῐστᾰ́λη ἐπῐστᾰ́λητον ἐπῐστᾰλήτην ἐπῐστᾰ́λημεν ἐπῐστᾰ́λητε ἐπῐστᾰ́λησᾰν,
ἐπῐστᾰ́λεν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπεστᾰ́λθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐπεστᾰ́λθην ἐπεστᾰ́λθης ἐπεστᾰ́λθη ἐπεστᾰ́λθητον ἐπεστᾰλθήτην ἐπεστᾰ́λθημεν ἐπεστᾰ́λθητε ἐπεστᾰ́λθησᾰν
subjunctive ἐπῐστᾰλθῶ ἐπῐστᾰλθῇς ἐπῐστᾰλθῇ ἐπῐστᾰλθῆτον ἐπῐστᾰλθῆτον ἐπῐστᾰλθῶμεν ἐπῐστᾰλθῆτε ἐπῐστᾰλθῶσῐ(ν)
optative ἐπῐστᾰλθείην ἐπῐστᾰλθείης ἐπῐστᾰλθείη ἐπῐστᾰλθεῖτον,
ἐπῐστᾰλθείητον		 ἐπῐστᾰλθείτην,
ἐπῐστᾰλθειήτην		 ἐπῐστᾰλθεῖμεν,
ἐπῐστᾰλθείημεν		 ἐπῐστᾰλθεῖτε,
ἐπῐστᾰλθείητε		 ἐπῐστᾰλθεῖεν,
ἐπῐστᾰλθείησᾰν
imperative   ἐπῐστᾰ́λθητῐ ἐπῐστᾰλθήτω ἐπῐστᾰ́λθητον ἐπῐστᾰλθήτων   ἐπῐστᾰ́λθητε ἐπῐστᾰλθέντων
passive
infinitive ἐπῐστᾰλθῆναι
participle m ἐπῐστᾰλθείς
f ἐπῐστᾰλθεῖσᾰ
n ἐπῐστᾰλθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐπέστᾰλκᾰ, ἐπέστᾰλμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέστᾰλκᾰ ἐπέστᾰλκᾰς ἐπέστᾰλκε(ν) ἐπεστᾰ́λκᾰτον ἐπεστᾰ́λκᾰτον ἐπεστᾰ́λκᾰμεν ἐπεστᾰ́λκᾰτε ἐπεστᾰ́λκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐπεστᾰ́λκω ἐπεστᾰ́λκῃς ἐπεστᾰ́λκῃ ἐπεστᾰ́λκητον ἐπεστᾰ́λκητον ἐπεστᾰ́λκωμεν ἐπεστᾰ́λκητε ἐπεστᾰ́λκωσῐ(ν)
optative ἐπεστᾰ́λκοιμῐ,
ἐπεστᾰλκοίην		 ἐπεστᾰ́λκοις,
ἐπεστᾰλκοίης		 ἐπεστᾰ́λκοι,
ἐπεστᾰλκοίη		 ἐπεστᾰ́λκοιτον ἐπεστᾰλκοίτην ἐπεστᾰ́λκοιμεν ἐπεστᾰ́λκοιτε ἐπεστᾰ́λκοιεν
imperative   ἐπέστᾰλκε ἐπεστᾰλκέτω ἐπεστᾰ́λκετον ἐπεστᾰλκέτων   ἐπεστᾰ́λκετε ἐπεστᾰλκόντων
middle/
passive		 indicative ἐπέστᾰλμαι ἐπέστᾰλσαι ἐπέστᾰλται ἐπέστᾰλθον ἐπέστᾰλθον ἐπεστᾰ́λμεθᾰ ἐπέστᾰλθε ἐπεστᾰ́λᾰται
subjunctive ἐπεστᾰλμένος ὦ ἐπεστᾰλμένος ᾖς ἐπεστᾰλμένος ᾖ ἐπεστᾰλμένω ἦτον ἐπεστᾰλμένω ἦτον ἐπεστᾰλμένοι ὦμεν ἐπεστᾰλμένοι ἦτε ἐπεστᾰλμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐπεστᾰλμένος εἴην ἐπεστᾰλμένος εἴης ἐπεστᾰλμένος εἴη ἐπεστᾰλμένω εἴητον/εἶτον ἐπεστᾰλμένω εἰήτην/εἴτην ἐπεστᾰλμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐπεστᾰλμένοι εἴητε/εἶτε ἐπεστᾰλμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐπέστᾰλσο ἐπεστᾰ́λθω ἐπέστᾰλθον ἐπεστᾰ́λθων   ἐπέστᾰλθε ἐπεστᾰ́λθων
active middle/passive
infinitive ἐπεστᾰλκέναι ἐπεστᾰ́λθαι
participle m ἐπεστᾰλκώς ἐπεστᾰλμένος
f ἐπεστᾰλκυῖᾰ ἐπεστᾰλμένη
n ἐπεστᾰλκός ἐπεστᾰλμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεστᾰ́λκειν, ἐπεστᾰ́λμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεστᾰ́λκειν,
ἐπεστᾰ́λκη		 ἐπεστᾰ́λκεις,
ἐπεστᾰ́λκης		 ἐπεστᾰ́λκει(ν) ἐπεστᾰ́λκετον ἐπεστᾰλκέτην ἐπεστᾰ́λκεμεν ἐπεστᾰ́λκετε ἐπεστᾰ́λκεσᾰν
middle/
passive		 indicative ἐπεστᾰ́λμην ἐπέστᾰλσο ἐπέστᾰλτο ἐπέστᾰλθον ἐπεστᾰ́λθην ἐπεστᾰ́λμεθᾰ ἐπέστᾰλθε ἐπεστᾰ́λᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀντεπῐστέλλω (antepistéllō)
  • δῐεπῐστέλλω (diepistéllō)
  • ἐπῐστοληφόρος (epistolēphóros)
  • ἐπῐστολιᾱφόρος (epistoliāphóros)
  • ἐπῐστολόγρᾰφος (epistológraphos)
  • ἐπῐστολᾱγράφος (epistolāgráphos)
  • προεπῐστέλλω (proepistéllō)
  • προσεπῐστέλλω (prosepistéllō)
  • πᾰρεπῐστέλλω (parepistéllō)
  • σῠνεπῐστέλλω (sunepistéllō)
  • ἐπίστᾰλμᾰ (epístalma)
  • ἐπίστᾰλσῐς (epístalsis)
  • ἐπῐστολάδην (epistoládēn)
  • ἐπῐστολεύς (epistoleús)
  • ἐπῐστολή (epistolḗ)
  • ἐπῐστολῐκός (epistolikós)
  • ἐπῐστολῐμαῖος (epistolimaîos)
  • ἐπῐστᾰλτῐκός (epistaltikós)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.