मन्यु
Sanskrit
    
    Etymology
    
From Proto-Indo-Aryan *manyúṣ, from Proto-Indo-Iranian *manyúš. Cognate with Avestan 𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎 (mainiiu), 𐬀𐬢𐬭𐬀⸱𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎 (aŋra.mainiiu) (whence English Angra Mainyu).
Declension
    
| Masculine u-stem declension of मन्यु (manyú) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मन्युः manyúḥ  | 
मन्यू manyū́  | 
मन्यवः manyávaḥ  | 
| Vocative | मन्यो mányo  | 
मन्यू mányū  | 
मन्यवः mányavaḥ  | 
| Accusative | मन्युम् manyúm  | 
मन्यू manyū́  | 
मन्यून् manyū́n  | 
| Instrumental | मन्युना / मन्य्वा¹ manyúnā / manyvā́¹  | 
मन्युभ्याम् manyúbhyām  | 
मन्युभिः manyúbhiḥ  | 
| Dative | मन्यवे manyáve  | 
मन्युभ्याम् manyúbhyām  | 
मन्युभ्यः manyúbhyaḥ  | 
| Ablative | मन्योः manyóḥ  | 
मन्युभ्याम् manyúbhyām  | 
मन्युभ्यः manyúbhyaḥ  | 
| Genitive | मन्योः manyóḥ  | 
मन्य्वोः manyvóḥ  | 
मन्यूनाम् manyūnā́m  | 
| Locative | मन्यौ manyaú  | 
मन्य्वोः manyvóḥ  | 
मन्युषु manyúṣu  | 
| Notes | 
  | ||
References
    
- Monier Williams (1899) “मन्यु”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 786, column 3.
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.