अधिकारिन्

Sanskrit

Etymology

Compound of अधिकार (adhikāra, “authority”) +‎ -इन् (-in).

Pronunciation

Noun

अधिकारिन् • (adhikārin) m

  1. official, one with authority
  2. authoritative

Declension
Masculine in-stem declension of अधिकारिन् (adhikārin)
Singular Dual Plural
Nominative अधिकारी
adhikārī		 अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹
adhikāriṇau / adhikāriṇā¹		 अधिकारिणः
adhikāriṇaḥ
Vocative अधिकारिन्
adhikārin		 अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹
adhikāriṇau / adhikāriṇā¹		 अधिकारिणः
adhikāriṇaḥ
Accusative अधिकारिणम्
adhikāriṇam		 अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹
adhikāriṇau / adhikāriṇā¹		 अधिकारिणः
adhikāriṇaḥ
Instrumental अधिकारिणा
adhikāriṇā		 अधिकारिभ्याम्
adhikāribhyām		 अधिकारिभिः
adhikāribhiḥ
Dative अधिकारिणे
adhikāriṇe		 अधिकारिभ्याम्
adhikāribhyām		 अधिकारिभ्यः
adhikāribhyaḥ
Ablative अधिकारिणः
adhikāriṇaḥ		 अधिकारिभ्याम्
adhikāribhyām		 अधिकारिभ्यः
adhikāribhyaḥ
Genitive अधिकारिणः
adhikāriṇaḥ		 अधिकारिणोः
adhikāriṇoḥ		 अधिकारिणाम्
adhikāriṇām
Locative अधिकारिणि
adhikāriṇi		 अधिकारिणोः
adhikāriṇoḥ		 अधिकारिषु
adhikāriṣu
Notes
  • ¹Vedic
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.