نحر
Arabic
    
| Root | 
|---|
| ن ح ر (n-ḥ-r) | 
Verb
    
نَحَرَ • (naḥara) I, non-past يَنْحَرُ (yanḥaru)
Conjugation
    
Conjugation of 
نَحَرَ
 (form-I sound, verbal noun نَحْر)| verbal noun الْمَصْدَر  | 
naḥr  | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| active participle اِسْم الْفَاعِل  | 
نَاحِر nāḥir  | |||||||||||
| passive participle اِسْم الْمَفْعُول  | 
مَنْحُور manḥūr  | |||||||||||
| active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم  | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد  | 
dual الْمُثَنَّى  | 
plural الْجَمْع  | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
2nd person الْمُخَاطَب  | 
3rd person الْغَائِب  | 
2nd person الْمُخَاطَب  | 
3rd person الْغَائِب  | 
1st person الْمُتَكَلِّم  | 
2nd person الْمُخَاطَب  | 
3rd person الْغَائِب  | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m | نَحَرْتُ naḥartu  | 
نَحَرْتَ naḥarta  | 
naḥara  | 
نَحَرْتُمَا naḥartumā  | 
نَحَرَا naḥarā  | 
نَحَرْنَا naḥarnā  | 
نَحَرْتُمْ naḥartum  | 
نَحَرُوا naḥarū  | |||
| f | نَحَرْتِ naḥarti  | 
نَحَرَتْ naḥarat  | 
نَحَرَتَا naḥaratā  | 
نَحَرْتُنَّ naḥartunna  | 
نَحَرْنَ naḥarna  | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع  | 
m | أَنْحَرُ ʔanḥaru  | 
تَنْحَرُ tanḥaru  | 
يَنْحَرُ yanḥaru  | 
تَنْحَرَانِ tanḥarāni  | 
يَنْحَرَانِ yanḥarāni  | 
نَنْحَرُ nanḥaru  | 
تَنْحَرُونَ tanḥarūna  | 
يَنْحَرُونَ yanḥarūna  | |||
| f | تَنْحَرِينَ tanḥarīna  | 
تَنْحَرُ tanḥaru  | 
تَنْحَرَانِ tanḥarāni  | 
تَنْحَرْنَ tanḥarna  | 
يَنْحَرْنَ yanḥarna  | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m | أَنْحَرَ ʔanḥara  | 
تَنْحَرَ tanḥara  | 
يَنْحَرَ yanḥara  | 
تَنْحَرَا tanḥarā  | 
يَنْحَرَا yanḥarā  | 
نَنْحَرَ nanḥara  | 
تَنْحَرُوا tanḥarū  | 
يَنْحَرُوا yanḥarū  | |||
| f | تَنْحَرِي tanḥarī  | 
تَنْحَرَ tanḥara  | 
تَنْحَرَا tanḥarā  | 
تَنْحَرْنَ tanḥarna  | 
يَنْحَرْنَ yanḥarna  | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m | أَنْحَرْ ʔanḥar  | 
تَنْحَرْ tanḥar  | 
يَنْحَرْ yanḥar  | 
تَنْحَرَا tanḥarā  | 
يَنْحَرَا yanḥarā  | 
نَنْحَرْ nanḥar  | 
تَنْحَرُوا tanḥarū  | 
يَنْحَرُوا yanḥarū  | |||
| f | تَنْحَرِي tanḥarī  | 
تَنْحَرْ tanḥar  | 
تَنْحَرَا tanḥarā  | 
تَنْحَرْنَ tanḥarna  | 
يَنْحَرْنَ yanḥarna  | |||||||
| imperative الْأَمْر  | 
m | اِنْحَرْ inḥar  | 
اِنْحَرَا inḥarā  | 
اِنْحَرُوا inḥarū  | 
||||||||
| f | اِنْحَرِي inḥarī  | 
اِنْحَرْنَ inḥarna  | ||||||||||
| passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول  | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد  | 
dual الْمُثَنَّى  | 
plural الْجَمْع  | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم  | 
2nd person الْمُخَاطَب  | 
3rd person الْغَائِب  | 
2nd person الْمُخَاطَب  | 
3rd person الْغَائِب  | 
1st person الْمُتَكَلِّم  | 
2nd person الْمُخَاطَب  | 
3rd person الْغَائِب  | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي  | 
m | نُحِرْتُ nuḥirtu  | 
نُحِرْتَ nuḥirta  | 
nuḥira  | 
نُحِرْتُمَا nuḥirtumā  | 
نُحِرَا nuḥirā  | 
نُحِرْنَا nuḥirnā  | 
نُحِرْتُمْ nuḥirtum  | 
نُحِرُوا nuḥirū  | |||
| f | نُحِرْتِ nuḥirti  | 
نُحِرَتْ nuḥirat  | 
نُحِرَتَا nuḥiratā  | 
نُحِرْتُنَّ nuḥirtunna  | 
نُحِرْنَ nuḥirna  | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع  | 
m | أُنْحَرُ ʔunḥaru  | 
تُنْحَرُ tunḥaru  | 
يُنْحَرُ yunḥaru  | 
تُنْحَرَانِ tunḥarāni  | 
يُنْحَرَانِ yunḥarāni  | 
نُنْحَرُ nunḥaru  | 
تُنْحَرُونَ tunḥarūna  | 
يُنْحَرُونَ yunḥarūna  | |||
| f | تُنْحَرِينَ tunḥarīna  | 
تُنْحَرُ tunḥaru  | 
تُنْحَرَانِ tunḥarāni  | 
تُنْحَرْنَ tunḥarna  | 
يُنْحَرْنَ yunḥarna  | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب  | 
m | أُنْحَرَ ʔunḥara  | 
تُنْحَرَ tunḥara  | 
يُنْحَرَ yunḥara  | 
تُنْحَرَا tunḥarā  | 
يُنْحَرَا yunḥarā  | 
نُنْحَرَ nunḥara  | 
تُنْحَرُوا tunḥarū  | 
يُنْحَرُوا yunḥarū  | |||
| f | تُنْحَرِي tunḥarī  | 
تُنْحَرَ tunḥara  | 
تُنْحَرَا tunḥarā  | 
تُنْحَرْنَ tunḥarna  | 
يُنْحَرْنَ yunḥarna  | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم  | 
m | أُنْحَرْ ʔunḥar  | 
تُنْحَرْ tunḥar  | 
يُنْحَرْ yunḥar  | 
تُنْحَرَا tunḥarā  | 
يُنْحَرَا yunḥarā  | 
نُنْحَرْ nunḥar  | 
تُنْحَرُوا tunḥarū  | 
يُنْحَرُوا yunḥarū  | |||
| f | تُنْحَرِي tunḥarī  | 
تُنْحَرْ tunḥar  | 
تُنْحَرَا tunḥarā  | 
تُنْحَرْنَ tunḥarna  | 
يُنْحَرْنَ yunḥarna  | |||||||
Noun
    
نَحْر • (naḥr) m
- verbal noun of نَحَرَ (naḥara) (form I)
 - slaughter, butchering, killing, massacring
 - throat
 
Declension
    
Declension of noun نَحْر (naḥr)
References
    
“نحر” in Almaany
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.