قطع کردن

Persian

Verb

قطع کردن‎ • (qat' kardan)

(transitive) to interrupt, break off (to disturb or halt an ongoing process or action temporarily or permanently)
(transitive) to cut off, stop, interrupt (for example, the power supply, the Internet connection)
(transitive) to cut down (a tree)

Conjugation

Conjugation of (qat' kardán) (literary Iranian Persian)

infinitive		قطع کردن (qat' kardán)
stem	present	قطع کن‎ (qat' kon)
stem	past	قطع کرد‎ (qat' kard)
participle	present	قطع کننده‎ (qat' konandé)
participle	past	قطع کرده‎ (qat' kardé)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative	aorist	قطع کنم‎ (qat' kónam)	قطع کنی‎ (qat' kóni)	قطع کند‎ (qat' kónad)	قطع کنیم‎ (qat' kónim)	قطع کنید‎ (qat' kónid)	قطع کنند‎ (qat' kónand)
	present (imperfect)	قطع می‌کنم‎ (qat' mí-konam)	قطع می‌کنی‎ (qat' mí-koni)	قطع می‌کند‎ (qat' mí-konad)	قطع می‌کنیم‎ (qat' mí-konim)	قطع می‌کنید‎ (qat' mí-konid)	قطع می‌کنند‎ (qat' mí-konand)
	present progressive	دارم قطع می‌کنم‎ (dấram qat' mí-konam)	داری قطع می‌کنی‎ (dấri qat' mí-koni)	دارد قطع می‌کند‎ (dấrad qat' mí-konad)	داریم قطع می‌کنیم‎ (dấrim qat' mí-konim)	دارید قطع می‌کنید‎ (dấrid qat' mí-konid)	دارند قطع می‌کنند‎ (dấrand qat' mí-konand)
	present perfect	قطع کرده‌ام‎ (qat' kardé-am)	قطع کرده‌ای‎ (qat' kardé-i)	قطع کرده است‎ (qat' kardé ast)	قطع کرده‌ایم‎ (qat' kardé-im)	قطع کرده‌اید‎ (qat' kardé-id)	قطع کرده‌اند‎ (qat' kardé-and)
	past	قطع کردم‎ (qat' kárdam)	قطع کردی‎ (qat' kárdi)	قطع کرد‎ (qat' kard)	قطع کردیم‎ (qat' kárdim)	قطع کردید‎ (qat' kárdid)	قطع کردند‎ (qat' kárdand)
	past (imperfect)	قطع می‌کردم‎ (qat' mí-kardam)	قطع می‌کردی‎ (qat' mí-kardi)	قطع می‌کرد‎ (qat' mí-kard)	قطع می‌کردیم‎ (qat' mí-kardim)	قطع می‌کردید‎ (qat' mí-kardid)	قطع می‌کردند‎ (qat' mí-kardand)
	past progressive	داشتم قطع می‌کردم‎ (dấštam qat' mí-kardam)	داشتی قطع می‌کردی‎ (dấšti qat' mí-kardi)	داشت قطع می‌کرد‎ (dâšt qat' mí-kard)	داشتیم قطع می‌کردیم‎ (dấštim qat' mí-kardim)	داشتید قطع می‌کردید‎ (dấštid qat' mí-kardid)	داشتند قطع می‌کردند‎ (dấštand qat' mí-kardand)
	pluperfect	قطع کرده بودم‎ (qat' kardé búdam)	قطع کرده بودی‎ (qat' kardé búdi)	قطع کرده بود‎ (qat' kardé bud)	قطع کرده بودیم‎ (qat' kardé búdim)	قطع کرده بودید‎ (qat' kardé búdid)	قطع کرده بودند‎ (qat' kardé búdand)
	future	قطع خواهم کرد‎ (qat' xâhám kard)	قطع خواهی کرد‎ (qat' xâhí kard)	قطع خواهد کرد‎ (qat' xâhád kard)	قطع خواهیم کرد‎ (qat' xâhím kard)	قطع خواهید کرد‎ (qat' xâhíd kard)	قطع خواهند کرد‎ (qat' xâhánd kard)
subjunctive	present	قطع کنم‎ (qat' konam)	قطع کنی‎ (qat' koni)	قطع کند‎ (qat' konad)	قطع کنیم‎ (qat' konim)	قطع کنید‎ (qat' konid)	قطع کنند‎ (qat' konand)
subjunctive	past	قطع کرده باشم‎ (qat' kardé bấšam)	قطع کرده باشی‎ (qat' kardé bấši)	قطع کرده باشد‎ (qat' kardé bấšad)	قطع کرده باشیم‎ (qat' kardé bấšim)	قطع کرده باشید‎ (qat' kardé bấšid)	قطع کرده باشند‎ (qat' kardé bấšand)
imperative			قطع کن‎ (qat' kon)			قطع کنید‎ (qat' konid)

Conjugation of (qat' kardán) (colloquial Tehrani)

infinitive		قطع کردن (qat' kardán)
stem	present	قطع کن‎ (qat' kon)
stem	past	قطع کرد‎ (qat' kard)
participle	present	قطع کننده‎ (qat' konandé)
participle	past	قطع کرده‎ (qat' kardé)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative	aorist	قطع کنم‎ (qat' kónam)	قطع کنی‎ (qat' kóni)	قطع کنه‎ (qat' kóne)	قطع کنیم‎ (qat' kónim)	قطع کنین‎ (qat' kónin)	قطع کنن‎ (qat' kónan)
	present (imperfect)	قطع می‌کنم‎ (qat' mí-konam)	قطع می‌کنی‎ (qat' mí-koni)	قطع می‌کنه‎ (qat' mí-kone)	قطع می‌کنیم‎ (qat' mí-konim)	قطع می‌کنین‎ (qat' mí-konin)	قطع می‌کنن‎ (qat' mí-konan)
	present progressive	دارم قطع می‌کنم‎ (dấram qat' mí-konam)	داری قطع می‌کنی‎ (dấri qat' mí-koni)	داره قطع می‌کنه‎ (dấre qat' mí-kone)	داریم قطع می‌کنیم‎ (dấrim qat' mí-konim)	دارین قطع می‌کنین‎ (dấrin qat' mí-konin)	دارن قطع می‌کنن‎ (dấran qat' mí-konan)
	present perfect	قطع کرده‌ام‎ (qat' kardám)	قطع کرده‌ای‎ (qat' kardí)	قطع کرده‎ (qat' kardé)	قطع کرده‌ایم‎ (qat' kardím)	قطع کرده‌این‎ (qat' kardín)	قطع کرده‌ان‎ (qat' kardán)
	past	قطع کردم‎ (qat' kárdam)	قطع کردی‎ (qat' kárdi)	قطع کرد‎ (qat' kárd)	قطع کردیم‎ (qat' kárdim)	قطع کردین‎ (qat' kárdin)	قطع کردن (qat' kárdan)
	past (imperfect)	قطع می‌کردم‎ (qat' mí-kardam)	قطع می‌کردی‎ (qat' mí-kardi)	قطع می‌کرد‎ (qat' mí-kard)	قطع می‌کردیم‎ (qat' mí-kardim)	قطع می‌کردین‎ (qat' mí-kardin)	قطع می‌کردن‎ (qat' mí-kardan)
	past progressive	داشتم قطع می‌کردم‎ (dấštam qat' mí-kardam)	داشتی قطع می‌کردی‎ (dấšti qat' mí-kardi)	داشت قطع می‌کرد‎ (dấšt qat' mí-kard)	داشتیم قطع می‌کردیم‎ (dấštim qat' mí-kardim)	داشتین قطع می‌کردین‎ (dấštin qat' mí-kardin)	داشتن قطع می‌کردن‎ (dấštan qat' mí-kardan)
	pluperfect	قطع کرده بودم‎ (qat' kardé búdam)	قطع کرده بودی‎ (qat' kardé búdi)	قطع کرده بود‎ (qat' kardé bud)	قطع کرده بودیم‎ (qat' kardé búdim)	قطع کرده بودین‎ (qat' kardé búdin)	قطع کرده بودن‎ (qat' kardé búdan)
subjunctive	present	قطع کنم‎ (qat' konam)	قطع کنی‎ (qat' koni)	قطع کنه‎ (qat' kone)	قطع کنیم‎ (qat' konim)	قطع کنین‎ (qat' konin)	قطع کنن‎ (qat' konan)
subjunctive	past	قطع کرده باشم‎ (qat' kardé bấšam)	قطع کرده باشی‎ (qat' kardé bấši)	قطع کرده باشه‎ (qat' kardé bấše)	قطع کرده باشیم‎ (qat' kardé bấšim)	قطع کرده باشین‎ (qat' kardé bấšin)	قطع کرده باشن‎ (qat' kardé bấšan)
imperative			قطع کن‎ (qat' kon)			قطع کنین‎ (qat' konin)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.