زغر
Ottoman Turkish
    
    
Etymology
    
From Old Anatolian Turkish. The origin is uncertain. Compare Proto-Kartvelian *ʒ₁aɣl- (“dog”) on one end and Proto-Basque *zakur (“dog, hound”), Corsican ghjacaru (“dog”), Sardinian giagaru (“dog”) on the other.
Descendants
    
- Turkish: zağar
 - → Albanian: zagar
 - → Middle Armenian: զաղառ (zaġaṙ), զաղար (zaġar)
- Armenian: զաղար (zaġar)
 
 - → Aromanian: zãgár, zãghár
 - → Bulgarian: зага́р (zagár), зага́р (zagár)
 - → Byzantine Greek: ζαγάριον (zagárion), ζαγάριν (zagárin)
- Greek: ζαγάρι (zagári)
 
 - → Macedonian: загар (zagar)
 - → Serbo-Croatian: за̀га̄р / zàgār
 
References
    
- Budagov, Lazarʹ (1869–1871) Sravnitelʹnyj slovarʹ turecko-tatarskix narěčij [Comparative Dictionary of Turko-Tatar Dialects] (in Russian), volume 1, Saint Petersburg: Imperial Academy of Sciences, page 605b
 - Nişanyan, Sevan (2002–) “zağar”, in Nişanyan Sözlük
 - Поленаковиќ, Харалампие (2007) “1614. ZǍGÁR sb. m. (Basme, Miha, Pascu), ZAYAR (Nicolaidi)”, in Зузана Тополињска, Петар Атанасов, editors, Турските елементи во ароманскиот [Turskite elementi vo aromanskiot], put into Macedonian from the author’s Serbo-Croatian Turski elementi u aromunskom dijalektu (1939, unpublished) by Веселинка Лаброска, Скопје: Македонска академија на науките и уметностите [Makedonska akademija na naukite i umetnostite], →ISBN, page 192
 - Redhouse, James W. (1890) “زغر”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1009
 
Persian
    
    Alternative forms
    
- ذغر (zeğer)
 
Etymology
    
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
References
    
- Schapka, Ulrich, Volk, Otto Heinrich (1979) “Ein Verzeichnis von in Afghanistan gebräuchlichen Pflanzennamen”, in Afghanistan Journal, volume 6, number 1, Nr. 215 Linum usitatissimum, page 7
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.