تسو
See also: تسؤ
Arabic
    
    
Verb
    
تَسْوَ • (taswa) (form I)
Verb
    
تُسْوَ • (tuswa) (form I)
Verb
    
تُسَوِّ • (tusawwi) (form II)
Persian
    
    Etymology
    
Inherited from Middle Persian [Book Pahlavi needed] (tasūg), from where also borrowed Arabic طَسُّوج (ṭassūj) and Classical Syriac ܛܺܝܣܽܘܓܳܐ (ṭīssūḡā), according to Friedrich Müller a loan of Pali catasso f (“four”).
Pronunciation
    
- (Classical Persian) IPA(key): [ta.suː]
 
- (Dari, formal) IPA(key): [t̪ʰä.suː]
- (Kabuli) IPA(key): [t̪ʰä.suː]
 - (Hazaragi) IPA(key): [t̪ʰä.su]
 
 
- (Iran, formal) IPA(key): [t̪ʰæ.suː]
 
- (Tajik, formal) IPA(key): [t̪ʰä.su]
 
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | tasū | 
| Dari reading? | tasū | 
| Iranian reading? | tasu | 
| Tajik reading? | tasu | 
Noun
    
تسو • (tasu) (plural تسوها (tasuhâ))
Descendants
    
- → Middle Armenian: թասու (tʻasu)
 
References
    
- Brockelmann, Carl (1895) Lexicon Syriacum (in Latin), Berlin, Edinburgh: Reuther & Reichard, T. & T. Clark, page 137a
 - Hübschmann, Heinrich (1897) Armenische Grammatik. 1. Theil: Armenische Etymologie (in German), Leipzig: Breitkopf & Härtel, page 266
 - Müller, Friedrich (1894) “Pahlawi und neupersische Etymologien”, in Wiener Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes (in German), volume 8, page 184
 - Vullers, Johann August (1855) “تسو”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum (in Latin), volume I, Gießen: J. Ricker, page 445b
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.