انطواء
Arabic
    
| Root | 
|---|
| ط و ي (ṭ-w-y) | 
Pronunciation
    
- IPA(key): /in.tˤi.waːʔ/
 
Noun
    
اِنْطِوَاء • (inṭiwāʔ) m
- verbal noun of اِنْطَوَى (inṭawā) (form VII)
 - (psychology) introversion
 
Declension
    
Declension of noun اِنْطِوَاء (inṭiwāʔ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | اِنْطِوَاء inṭiwāʔ  | 
الِانْطِوَاء al-inṭiwāʔ  | 
اِنْطِوَاء inṭiwāʔ  | 
| Nominative | اِنْطِوَاءٌ inṭiwāʔun  | 
الِانْطِوَاءُ al-inṭiwāʔu  | 
اِنْطِوَاءُ inṭiwāʔu  | 
| Accusative | اِنْطِوَاءً inṭiwāʔan  | 
الِانْطِوَاءَ al-inṭiwāʔa  | 
اِنْطِوَاءَ inṭiwāʔa  | 
| Genitive | اِنْطِوَاءٍ inṭiwāʔin  | 
الِانْطِوَاءِ al-inṭiwāʔi  | 
اِنْطِوَاءِ inṭiwāʔi  | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.