ինքը

• ինքն (inkʻn) — before vowels
• ինք (inkʻ) — Western Armenian

From Old Armenian ինքն (inkʻn).

• (Eastern Armenian, standard) IPA^(key): [íŋkʰə]
• (Western Armenian, standard) IPA^(key): [íŋkʰə]

ինքը • (inkʻə)

1. he himself, she herself, it itself

• This pronoun can be combined with any personal pronoun to emphasize its antecedent, in which case it takes a personal suffix (-ս (-s)/-դ (-d)/-ը (-ə)) corresponding to the person, e.g., ես ինքս (es inkʻs) ("I myself"), դու ինքդ (du inkʻd) ("you yourself"), նա ինքը (na inkʻə) ("he himself/she herself"), դուք ինքներդ (dukʻ inkʻnerd) ("you yourselves"), մենք ինքներս (menkʻ inkʻners) ("we ourselves") and so on.
• This pronoun also functions as a reflexive pronoun for the third person singular and plural: e.g., նրանք/իրենք իրենց լավ են պահում (nrankʻ/irenkʻ irencʻ lav en pahum) ("they are behaving themselves well"), նա/ինքն իրեն լավ չի զգում (na/inkʻn iren lav čʻi zgum) ("he/she does not feel well").
• In spoken Western and Eastern Armenian, ինքը is commonly used in place of the ordinary third person personal pronoun նա (na), e.g., ինքը տուն է գնում (inkʻə tun ē gnum) instead of նա տուն է գնում (na tun ē gnum), both meaning "He/she is going home."

• ինքնիշխանություն (inkʻnišxanutʻyun)
• ինքնաշարժ (inkʻnašarž)
• ինքնիրեն (inkʻniren)
• ինքզինք (inkʻzinkʻ)

• Dum-Tragut, Jasmine (2009) Armenian: Modern Eastern Armenian (London Oriental and African Language Library; 14), Amsterdam, Philadelphia: John Benjamins Publishing Company, pages 126-128