дзякаваць
Belarusian
Etymology 1
Inherited from Old Ruthenian дѧ́ковати (djákovati, “to thank”); ultimately from Old High German dankōn (“to thank”). Cognate with English thank.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈd͡zʲakavat͡sʲ]
Conjugation
Conjugation of дзя́каваць (class 2a, imperfective, intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | дзя́каваць dzjákavacʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | дзя́куючы dzjákujučy |
дзя́каваўшы dzjákavaŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
дзя́кую dzjákuju |
бу́ду дзя́каваць búdu dzjákavacʹ |
| 2nd singular ты |
дзя́куеш dzjákuješ |
бу́дзеш дзя́каваць búdzješ dzjákavacʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
дзя́куе dzjákuje |
бу́дзе дзя́каваць búdzje dzjákavacʹ |
| 1st plural мы |
дзя́куем dzjákujem |
бу́дзем дзя́каваць búdzjem dzjákavacʹ |
| 2nd plural вы |
дзя́куеце dzjákujecje |
бу́дзеце дзя́каваць búdzjecje dzjákavacʹ |
| 3rd plural яны́ |
дзя́куюць dzjákujucʹ |
бу́дуць дзя́каваць búducʹ dzjákavacʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | дзя́куй dzjákuj |
дзя́куйце dzjákujcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
дзя́каваў dzjákavaŭ |
дзя́кавалі dzjákavali |
| feminine я / ты / яна́ |
дзя́кавала dzjákavala | |
| neuter яно́ |
дзя́кавала dzjákavala | |
Derived terms
- дзя́куй (dzjákuj, “thanks, thank you”)
Etymology 2
From дзяк (dzjak, “dyak, clerk, official in Rus/Russia in 14-17 centuries”).
Pronunciation
- IPA(key): [d͡zʲakaˈvat͡sʲ]
Verb
дзякава́ць • (dzjakavácʹ) impf (perfective падзякава́ць)
- (intransitive) to be/serve as a dyak (clerk, official in Rus/Russia in 14-17 centuries)
Conjugation
Conjugation of дзякава́ць (class 2a, imperfective, intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | дзякава́ць dzjakavácʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | дзяку́ючы dzjakújučy |
дзякава́ўшы dzjakaváŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
дзяку́ю dzjakúju |
бу́ду дзякава́ць búdu dzjakavácʹ |
| 2nd singular ты |
дзяку́еш dzjakúješ |
бу́дзеш дзякава́ць búdzješ dzjakavácʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
дзяку́е dzjakúje |
бу́дзе дзякава́ць búdzje dzjakavácʹ |
| 1st plural мы |
дзяку́ем dzjakújem |
бу́дзем дзякава́ць búdzjem dzjakavácʹ |
| 2nd plural вы |
дзяку́еце dzjakújecje |
бу́дзеце дзякава́ць búdzjecje dzjakavácʹ |
| 3rd plural яны́ |
дзяку́юць dzjakújucʹ |
бу́дуць дзякава́ць búducʹ dzjakavácʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | дзяку́й dzjakúj |
дзяку́йце dzjakújcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
дзякава́ў dzjakaváŭ |
дзякава́лі dzjakaváli |
| feminine я / ты / яна́ |
дзякава́ла dzjakavála | |
| neuter яно́ |
дзякава́ла dzjakavála | |
References
- “дзякаваць” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.