τύφω

Ancient Greek

Etymology

From a *bʰ-extension of Proto-Indo-European *dʰewH- (“mist, smoke, haze”).[1] Compare also τῦφος (tûphos, “fever”), τυφόω (tuphóō, “delude”), Τυφῶν (Tuphôn, “Typhon”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ty̌ː.pʰɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈty.pʰo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈty.ɸo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈty.fo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈti.fo/

Verb

τῡ́φω • (tū́phō)

to smoke, fill with smoke
to consume in smoke

Inflection

Present: τῡ́φω, τῡ́φομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τῡ́φω	τῡ́φεις	τῡ́φει	τῡ́φετον	τῡ́φετον	τῡ́φομεν	τῡ́φετε	τῡ́φουσῐ(ν)
	subjunctive	τῡ́φω	τῡ́φῃς	τῡ́φῃ	τῡ́φητον	τῡ́φητον	τῡ́φωμεν	τῡ́φητε	τῡ́φωσῐ(ν)
	optative	τῡ́φοιμῐ	τῡ́φοις	τῡ́φοι	τῡ́φοιτον	τῡφοίτην	τῡ́φοιμεν	τῡ́φοιτε	τῡ́φοιεν
	imperative		τῦφε	τῡφέτω	τῡ́φετον	τῡφέτων		τῡ́φετε	τῡφόντων
middle/ passive	indicative	τῡ́φομαι	τῡ́φῃ, τῡ́φει	τῡ́φεται	τῡ́φεσθον	τῡ́φεσθον	τῡφόμεθᾰ	τῡ́φεσθε	τῡ́φονται
	subjunctive	τῡ́φωμαι	τῡ́φῃ	τῡ́φηται	τῡ́φησθον	τῡ́φησθον	τῡφώμεθᾰ	τῡ́φησθε	τῡ́φωνται
	optative	τῡφοίμην	τῡ́φοιο	τῡ́φοιτο	τῡ́φοισθον	τῡφοίσθην	τῡφοίμεθᾰ	τῡ́φοισθε	τῡ́φοιντο
	imperative		τῡ́φου	τῡφέσθω	τῡ́φεσθον	τῡφέσθων		τῡ́φεσθε	τῡφέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τῡ́φειν				τῡ́φεσθαι
participle	m	τῡ́φων				τῡφόμενος
	f	τῡ́φουσᾰ				τῡφομένη
	n	τῦφον				τῡφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔτῡφον, ἐτῡφόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτῡφον	ἔτῡφες	ἔτῡφε(ν)	ἐτῡ́φετον	ἐτῡφέτην	ἐτῡ́φομεν	ἐτῡ́φετε	ἔτῡφον
middle/ passive	indicative	ἐτῡφόμην	ἐτῡ́φου	ἐτῡ́φετο	ἐτῡ́φεσθον	ἐτῡφέσθην	ἐτῡφόμεθᾰ	ἐτῡ́φεσθε	ἐτῡ́φοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: θῡ́ψω, θῡ́ψομαι, τῠφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	θῡ́ψω	θῡ́ψεις	θῡ́ψει	θῡ́ψετον	θῡ́ψετον	θῡ́ψομεν	θῡ́ψετε	θῡ́ψουσῐ(ν)
active	optative	θῡ́ψοιμῐ	θῡ́ψοις	θῡ́ψοι	θῡ́ψοιτον	θῡψοίτην	θῡ́ψοιμεν	θῡ́ψοιτε	θῡ́ψοιεν
middle	indicative	θῡ́ψομαι	θῡ́ψῃ, θῡ́ψει	θῡ́ψεται	θῡ́ψεσθον	θῡ́ψεσθον	θῡψόμεθᾰ	θῡ́ψεσθε	θῡ́ψονται
middle	optative	θῡψοίμην	θῡ́ψοιο	θῡ́ψοιτο	θῡ́ψοισθον	θῡψοίσθην	θῡψοίμεθᾰ	θῡ́ψοισθε	θῡ́ψοιντο
passive	indicative	τῠφήσομαι	τῠφήσῃ	τῠφήσεται	τῠφήσεσθον	τῠφήσεσθον	τῠφησόμεθᾰ	τῠφήσεσθε	τῠφήσονται
passive	optative	τῠφησοίμην	τῠφήσοιο	τῠφήσοιτο	τῠφήσοισθον	τῠφησοίσθην	τῠφησοίμεθᾰ	τῠφήσοισθε	τῠφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		θῡ́ψειν			θῡ́ψεσθαι		τῠφήσεσθαι
participle	m	θῡ́ψων			θῡψόμενος		τῠφησόμενος
	f	θῡ́ψουσᾰ			θῡψομένη		τῠφησομένη
	n	θῦψον			θῡψόμενον		τῠφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔθῡψᾰ, ἐθῡψᾰ́μην, ἐτῠ́φην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔθῡψᾰ	ἔθῡψᾰς	ἔθῡψε(ν)	ἐθῡ́ψᾰτον	ἐθῡψᾰ́την	ἐθῡ́ψᾰμεν	ἐθῡ́ψᾰτε	ἔθῡψᾰν
	subjunctive	θῡ́ψω	θῡ́ψῃς	θῡ́ψῃ	θῡ́ψητον	θῡ́ψητον	θῡ́ψωμεν	θῡ́ψητε	θῡ́ψωσῐ(ν)
	optative	θῡ́ψαιμῐ	θῡ́ψειᾰς, θῡ́ψαις	θῡ́ψειε(ν), θῡ́ψαι	θῡ́ψαιτον	θῡψαίτην	θῡ́ψαιμεν	θῡ́ψαιτε	θῡ́ψειᾰν, θῡ́ψαιεν
	imperative		θῦψον	θῡψᾰ́τω	θῡ́ψᾰτον	θῡψᾰ́των		θῡ́ψᾰτε	θῡψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐθῡψᾰ́μην	ἐθῡ́ψω	ἐθῡ́ψᾰτο	ἐθῡ́ψᾰσθον	ἐθῡψᾰ́σθην	ἐθῡψᾰ́μεθᾰ	ἐθῡ́ψᾰσθε	ἐθῡ́ψᾰντο
	subjunctive	θῡ́ψωμαι	θῡ́ψῃ	θῡ́ψηται	θῡ́ψησθον	θῡ́ψησθον	θῡψώμεθᾰ	θῡ́ψησθε	θῡ́ψωνται
	optative	θῡψαίμην	θῡ́ψαιο	θῡ́ψαιτο	θῡ́ψαισθον	θῡψαίσθην	θῡψαίμεθᾰ	θῡ́ψαισθε	θῡ́ψαιντο
	imperative		θῦψαι	θῡψᾰ́σθω	θῡ́ψᾰσθον	θῡψᾰ́σθων		θῡ́ψᾰσθε	θῡψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐτῠ́φην	ἐτῠ́φης	ἐτῠ́φη	ἐτῠ́φητον	ἐτῠφήτην	ἐτῠ́φημεν	ἐτῠ́φητε	ἐτῠ́φησᾰν
	subjunctive	τῠφῶ	τῠφῇς	τῠφῇ	τῠφῆτον	τῠφῆτον	τῠφῶμεν	τῠφῆτε	τῠφῶσῐ(ν)
	optative	τῠφείην	τῠφείης	τῠφείη	τῠφεῖτον, τῠφείητον	τῠφείτην, τῠφειήτην	τῠφεῖμεν, τῠφείημεν	τῠφεῖτε, τῠφείητε	τῠφεῖεν, τῠφείησᾰν
	imperative		τῠ́φηθῐ	τῠφήτω	τῠ́φητον	τῠφήτων		τῠ́φητε	τῠφέντων
		active			middle		passive
infinitive		θῦψαι			θῡ́ψᾰσθαι		τῠφῆναι
participle	m	θῡ́ψᾱς			θῡψᾰ́μενος		τῠφείς
	f	θῡ́ψᾱσᾰ			θῡψᾰμένη		τῠφεῖσᾰ
	n	θῦψᾰν			θῡψᾰ́μενον		τῠφέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: τέτῠμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	τέτῠμμαι	τέτῠψαι	τέτῠπται	τέτῠφθον	τέτῠφθον	τετῠ́μμεθᾰ	τέτῠφθε	τετῠ́φᾰται
	subjunctive	τετῠμμένος ὦ	τετῠμμένος ᾖς	τετῠμμένος ᾖ	τετῠμμένω ἦτον	τετῠμμένω ἦτον	τετῠμμένοι ὦμεν	τετῠμμένοι ἦτε	τετῠμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετῠμμένος εἴην	τετῠμμένος εἴης	τετῠμμένος εἴη	τετῠμμένω εἴητον/εἶτον	τετῠμμένω εἰήτην/εἴτην	τετῠμμένοι εἴημεν/εἶμεν	τετῠμμένοι εἴητε/εἶτε	τετῠμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τέτῠψο	τετῠ́φθω	τέτῠφθον	τετῠ́φθων		τέτῠφθε	τετῠ́φθων

infinitive						τετῠ́φθαι
participle	m					τετῠμμένος
	f					τετῠμμένη
	n					τετῠμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐτετῠ́μμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐτετῠ́μμην	ἐτέτῠψο	ἐτέτῠπτο	ἐτέτῠφθον	ἐτετῠ́φθην	ἐτετῠ́μμεθᾰ	ἐτέτῠφθε	ἐτετῠ́φᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

Beekes, Robert S. P. (2010) “τύφομαι, ω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1522