πρόθεση

Greek

Etymology 1

From Ancient Greek πρόθεσις (próthesis, “purpose”).

Noun

πρόθεση • (próthesi) f (plural προθέσεις)

  1. (grammar) preposition
  2. intent, intention, purpose
Declension
declension of πρόθεση
case     \     number singular plural
nominative πρόθεση • προθέσεις •
genitive πρόθεσης • προθέσεων •
accusative πρόθεση • προθέσεις •
vocative πρόθεση • προθέσεις •
Older or formal genitive singular: προθέσεως •
  • προθετικός (prothetikós)
  • προτίθεμαι (protíthemai)
  • από πρόθεση (apó próthesi, “on purpose, intentionally”, adverb)

Etymology 2

From French prothèse, from Late Latin prothesis, prosthesis, from Koine Greek πρόσθεσις (prósthesis, “addition of a letter to the beginning of a word”).

Noun

πρόθεση • (próthesi) f (plural προθέσεις)

  1. (surgery) prosthesis (an artificial replacement for a body part)
  2. prosthetic
Declension
declension of πρόθεση
case     \     number singular plural
nominative πρόθεση • προθέσεις •
genitive πρόθεσης • προθέσεων •
accusative πρόθεση • προθέσεις •
vocative πρόθεση • προθέσεις •
Older or formal genitive singular: προθέσεως •

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.