πουλάρι

From Byzantine Greek πουλάριν (poulárin), from Ancient Greek πωλάριον (pōlárion), diminutive form of πῶλος (pôlos), from Proto-Indo-European *péh₂uros, from *peh₂w-.

• IPA^(key): /puˈlaɾi/
• Hyphenation: που‧λά‧ρι

πουλάρι • (poulári) n (plural πουλάρια)

1. foal (infant or young horse, donkey or mule)

• αλογάκι n (alogáki, “baby horse”)
• γαϊδουράκι n (gaïdouráki, “baby donkey”)
• μουλαράκι n (moularáki, “baby mule”)

• πουλαράκι n (poularáki) (diminutive)

• πουλί (poulí)

• άλογο n (álogo, “horse”)
• γάιδαρος m (gáidaros, “donkey”)
• γαϊδούρι n (gaïdoúri, “donkey”)
• μουλάρι n (moulári, “mule”)