πελάζω

Ancient Greek

Etymology

From πέλας (pélas, “nearby”) +‎ -άζω (-ázō). Compare cognate πλησιάζω (plēsiázō) and old πιλνάω (pilnáō).

Pronunciation
 

Verb

πελάζω • (pelázō)

  1. (intransitive) to approach
  2. (transitive) to bring near

Conjugation
   Present: πελάζω, πελάζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πελάζω πελάζεις πελάζει πελάζετον πελάζετον πελάζομεν πελάζετε πελάζουσῐ(ν)
subjunctive πελάζω πελάζῃς πελάζῃ πελάζητον πελάζητον πελάζωμεν πελάζητε πελάζωσῐ(ν)
optative πελάζοιμῐ πελάζοις πελάζοι πελάζοιτον πελαζοίτην πελάζοιμεν πελάζοιτε πελάζοιεν
imperative   πέλαζε πελαζέτω πελάζετον πελαζέτων   πελάζετε πελαζόντων
middle/
passive		 indicative πελάζομαι πελάζῃ,
πελάζει		 πελάζεται πελάζεσθον πελάζεσθον πελαζόμεθᾰ πελάζεσθε πελάζονται
subjunctive πελάζωμαι πελάζῃ πελάζηται πελάζησθον πελάζησθον πελαζώμεθᾰ πελάζησθε πελάζωνται
optative πελαζοίμην πελάζοιο πελάζοιτο πελάζοισθον πελαζοίσθην πελαζοίμεθᾰ πελάζοισθε πελάζοιντο
imperative   πελάζου πελαζέσθω πελάζεσθον πελαζέσθων   πελάζεσθε πελαζέσθων
active middle/passive
infinitive πελάζειν πελάζεσθαι
participle m πελάζων πελαζόμενος
f πελάζουσᾰ πελαζομένη
n πελᾶζον πελαζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπέλαζον, ἐπελαζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέλαζον ἐπέλαζες ἐπέλαζε(ν) ἐπελάζετον ἐπελαζέτην ἐπελάζομεν ἐπελάζετε ἐπέλαζον
middle/
passive		 indicative ἐπελαζόμην ἐπελάζου ἐπελάζετο ἐπελάζεσθον ἐπελαζέσθην ἐπελαζόμεθᾰ ἐπελάζεσθε ἐπελάζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πελᾰ́σω, πελᾰ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πελᾰ́σω πελᾰ́σεις πελᾰ́σει πελᾰ́σετον πελᾰ́σετον πελᾰ́σομεν πελᾰ́σετε πελᾰ́σουσῐ(ν)
optative πελᾰ́σοιμῐ πελᾰ́σοις πελᾰ́σοι πελᾰ́σοιτον πελᾰσοίτην πελᾰ́σοιμεν πελᾰ́σοιτε πελᾰ́σοιεν
middle indicative πελᾰ́σομαι πελᾰ́σῃ,
πελᾰ́σει		 πελᾰ́σεται πελᾰ́σεσθον πελᾰ́σεσθον πελᾰσόμεθᾰ πελᾰ́σεσθε πελᾰ́σονται
optative πελᾰσοίμην πελᾰ́σοιο πελᾰ́σοιτο πελᾰ́σοισθον πελᾰσοίσθην πελᾰσοίμεθᾰ πελᾰ́σοισθε πελᾰ́σοιντο
active middle
infinitive πελᾰ́σειν πελᾰ́σεσθαι
participle m πελᾰ́σων πελᾰσόμενος
f πελᾰ́σουσᾰ πελᾰσομένη
n πελᾰ́σον πελᾰσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πελέω, πελέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πελέω πελέεις πελέει πελέετον πελέετον πελέομεν πελέετε πελέουσῐ(ν)
optative πελέοιμῐ πελέοις πελέοι πελέοιτον πελεοίτην πελέοιμεν πελέοιτε πελέοιεν
middle indicative πελέομαι πελέῃ,
πελέει		 πελέεται πελέεσθον πελέεσθον πελεόμεθᾰ πελέεσθε πελέονται
optative πελεοίμην πελέοιο πελέοιτο πελέοισθον πελεοίσθην πελεοίμεθᾰ πελέοισθε πελέοιντο
active middle
infinitive πελέειν πελέεσθαι
participle m πελέων πελεόμενος
f πελέουσᾰ πελεομένη
n πελέον πελεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πελῶ, πελοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πελῶ πελεῖς πελεῖ πελεῖτον πελεῖτον πελοῦμεν πελεῖτε πελοῦσῐ(ν)
optative πελοίην,
πελοῖμῐ		 πελοίης,
πελοῖς		 πελοίη,
πελοῖ		 πελοῖτον,
πελοίητον		 πελοίτην,
πελοιήτην		 πελοῖμεν,
πελοίημεν		 πελοῖτε,
πελοίητε		 πελοῖεν,
πελοίησᾰν
middle indicative πελοῦμαι πελῇ πελεῖται πελεῖσθον πελεῖσθον πελούμεθᾰ πελεῖσθε πελοῦνται
optative πελοίμην πελοῖο πελοῖτο πελοῖσθον πελοίσθην πελοίμεθᾰ πελοῖσθε πελοῖντο
active middle
infinitive πελεῖν πελεῖσθαι
participle m πελῶν πελούμενος
f πελοῦσᾰ πελουμένη
n πελοῦν πελούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπέλᾰσᾰ, ἐπελᾰσᾰ́μην, ἐπελάσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέλᾰσᾰ ἐπέλᾰσᾰς ἐπέλᾰσε(ν) ἐπελᾰ́σᾰτον ἐπελᾰσᾰ́την ἐπελᾰ́σᾰμεν ἐπελᾰ́σᾰτε ἐπέλᾰσᾰν
subjunctive πελᾰ́σω πελᾰ́σῃς πελᾰ́σῃ πελᾰ́σητον πελᾰ́σητον πελᾰ́σωμεν πελᾰ́σητε πελᾰ́σωσῐ(ν)
optative πελᾰ́σαιμῐ πελᾰ́σειᾰς,
πελᾰ́σαις		 πελᾰ́σειε(ν),
πελᾰ́σαι		 πελᾰ́σαιτον πελᾰσαίτην πελᾰ́σαιμεν πελᾰ́σαιτε πελᾰ́σειᾰν,
πελᾰ́σαιεν
imperative   πέλᾰσον πελᾰσᾰ́τω πελᾰ́σᾰτον πελᾰσᾰ́των   πελᾰ́σᾰτε πελᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἐπελᾰσᾰ́μην ἐπελᾰ́σω ἐπελᾰ́σᾰτο ἐπελᾰ́σᾰσθον ἐπελᾰσᾰ́σθην ἐπελᾰσᾰ́μεθᾰ ἐπελᾰ́σᾰσθε ἐπελᾰ́σᾰντο
subjunctive πελᾰ́σωμαι πελᾰ́σῃ πελᾰ́σηται πελᾰ́σησθον πελᾰ́σησθον πελᾰσώμεθᾰ πελᾰ́σησθε πελᾰ́σωνται
optative πελᾰσαίμην πελᾰ́σαιο πελᾰ́σαιτο πελᾰ́σαισθον πελᾰσαίσθην πελᾰσαίμεθᾰ πελᾰ́σαισθε πελᾰ́σαιντο
imperative   πέλᾰσαι πελᾰσᾰ́σθω πελᾰ́σᾰσθον πελᾰσᾰ́σθων   πελᾰ́σᾰσθε πελᾰσᾰ́σθων
passive indicative ἐπελάσθην ἐπελάσθης ἐπελάσθη ἐπελάσθητον ἐπελασθήτην ἐπελάσθημεν ἐπελάσθητε ἐπελάσθησᾰν
subjunctive πελασθῶ πελασθῇς πελασθῇ πελασθῆτον πελασθῆτον πελασθῶμεν πελασθῆτε πελασθῶσῐ(ν)
optative πελασθείην πελασθείης πελασθείη πελασθεῖτον,
πελασθείητον		 πελασθείτην,
πελασθειήτην		 πελασθεῖμεν,
πελασθείημεν		 πελασθεῖτε,
πελασθείητε		 πελασθεῖεν,
πελασθείησᾰν
imperative   πελάσθητῐ πελασθήτω πελάσθητον πελασθήτων   πελάσθητε πελασθέντων
active middle passive
infinitive πελᾰ́σαι πελᾰ́σᾰσθαι πελασθῆναι
participle m πελᾰ́σᾱς πελᾰσᾰ́μενος πελασθείς
f πελᾰ́σᾱσᾰ πελᾰσᾰμένη πελασθεῖσᾰ
n πελᾰ́σᾰν πελᾰσᾰ́μενον πελασθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπέλασσᾰ, ἐπελασσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέλασσᾰ ἐπέλασσᾰς ἐπέλασσε(ν) ἐπελάσσᾰτον ἐπελασσᾰ́την ἐπελάσσᾰμεν ἐπελάσσᾰτε ἐπέλασσᾰν
subjunctive πελάσσω,
πελάσσωμῐ		 πελάσσῃς,
πελάσσῃσθᾰ		 πελάσσῃ,
πελάσσῃσῐ		 πελάσσητον πελάσσητον πελάσσωμεν πελάσσητε πελάσσωσῐ(ν)
optative πελάσσαιμῐ πελάσσαις,
πελάσσαισθᾰ,
πελάσσειᾰς		 πελάσσειε(ν),
πελάσσαι		 πελασσεῖτον πελασσείτην πελασσεῖμεν πελασσεῖτε πελασσεῖεν
imperative   πέλασσον πελασσᾰ́τω πελάσσᾰτον πελασσᾰ́των   πελάσσᾰτε πελασσᾰ́ντων
middle indicative ἐπελασσᾰ́μην ἐπελάσσᾰο ἐπελάσσᾰτο ἐπελάσσᾰσθον ἐπελασσᾰ́σθην ἐπελασσᾰ́με(σ)θᾰ ἐπελάσσᾰσθε ἐπελάσσᾰντο
subjunctive πελάσσωμαι πελάσσηαι πελάσσηται πελάσσησθον πελάσσησθον πελασσώμε(σ)θᾰ πελάσσησθε πελάσσωνται
optative πελασσαίμην πελάσσαιο πελάσσαιτο πελάσσαισθον πελασσαίσθην πελασσαίμε(σ)θᾰ πελάσσαισθε πελασσαίᾰτο
imperative   πέλασσαι πελασσᾰ́σθω πελάσσᾰσθον πελασσᾰ́σθων   πελάσσᾰσθε πελασσᾰ́σθων
active middle
infinitive πελᾶσσαι/πελασσᾰ́μεν/πελασσᾰμέναι πελάσσᾰσθαι
participle m πελάσσᾱς πελασσᾰ́μενος
f πελάσσᾱσᾰ πελασσᾰμένη
n πελᾶσσᾰν πελασσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πέλᾰσᾰ, πελᾰσᾰ́μην, πελάσθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέλᾰσᾰ πέλᾰσᾰς πέλᾰσε(ν) πελᾰ́σᾰτον πελᾰσᾰ́την πελᾰ́σᾰμεν πελᾰ́σᾰτε πέλᾰσᾰν
subjunctive πελᾰ́σω,
πελᾰ́σωμῐ		 πελᾰ́σῃς,
πελᾰ́σῃσθᾰ		 πελᾰ́σῃ,
πελᾰ́σῃσῐ		 πελᾰ́σητον πελᾰ́σητον πελᾰ́σωμεν πελᾰ́σητε πελᾰ́σωσῐ(ν)
optative πελᾰ́σαιμῐ πελᾰ́σαις,
πελᾰ́σαισθᾰ,
πελᾰ́σειᾰς		 πελᾰ́σειε(ν),
πελᾰ́σαι		 πελᾰσεῖτον πελᾰσείτην πελᾰσεῖμεν πελᾰσεῖτε πελᾰσεῖεν
imperative   πέλᾰσον πελᾰσᾰ́τω πελᾰ́σᾰτον πελᾰσᾰ́των   πελᾰ́σᾰτε πελᾰσᾰ́ντων
middle indicative πελᾰσᾰ́μην πελᾰ́σᾰο πελᾰ́σᾰτο πελᾰ́σᾰσθον πελᾰσᾰ́σθην πελᾰσᾰ́με(σ)θᾰ πελᾰ́σᾰσθε πελᾰ́σᾰντο
subjunctive πελᾰ́σωμαι πελᾰ́σηαι πελᾰ́σηται πελᾰ́σησθον πελᾰ́σησθον πελᾰσώμε(σ)θᾰ πελᾰ́σησθε πελᾰ́σωνται
optative πελᾰσαίμην πελᾰ́σαιο πελᾰ́σαιτο πελᾰ́σαισθον πελᾰσαίσθην πελᾰσαίμε(σ)θᾰ πελᾰ́σαισθε πελασαίατο
imperative   πέλᾰσαι πελᾰσᾰ́σθω πελᾰ́σᾰσθον πελᾰσᾰ́σθων   πελᾰ́σᾰσθε πελᾰσᾰ́σθων
passive indicative πελάσθην πελάσθης πελάσθη πελάσθητον πελασθήτην πελάσθημεν πελάσθητε πελάσθησᾰν,
πέλασθεν
subjunctive πελασθῶ πελασθῇς πελασθῇ πελασθῆτον πελασθῆτον πελασθῶμεν πελασθῆτε πελασθῶσῐ(ν)
optative πελασθείην πελασθείης πελασθείη πελασθεῖτον,
πελασθείητον		 πελασθείτην,
πελασθειήτην		 πελασθεῖμεν,
πελασθείημεν		 πελασθεῖτε,
πελασθείητε		 πελάσθειεν,
πελασθείησᾰν
imperative   πελάσθητῐ πελασθήτω πελάσθητον πελασθήτων   πελάσθητε πελασθέντων
active middle passive
infinitive πελᾰ́σαι/πελᾰσᾰ́μεν/πελᾰσᾰμέναι πελᾰ́σᾰσθαι πελασθῆναι/πελασθήμεναι
participle m πελᾰ́σᾱς πελᾰσᾰ́μενος πελασθείς
f πελᾰ́σᾱσᾰ πελᾰσᾰμένη πελασθεῖσᾰ
n πελᾰ́σᾰν πελᾰσᾰ́μενον πελασθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πέλασσᾰ, πελασσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέλασσᾰ πέλασσᾰς πέλασσε(ν) πελάσσᾰτον πελασσᾰ́την πελάσσᾰμεν πελάσσᾰτε πέλασσᾰν
subjunctive πελάσσω,
πελάσσωμῐ		 πελάσσῃς,
πελάσσῃσθᾰ		 πελάσσῃ,
πελάσσῃσῐ		 πελάσσητον πελάσσητον πελάσσωμεν πελάσσητε πελάσσωσῐ(ν)
optative πελάσσαιμῐ πελάσσαις,
πελάσσαισθᾰ,
πελάσσειᾰς		 πελάσσειε(ν),
πελάσσαι		 πελασσεῖτον πελασσείτην πελασσεῖμεν πελασσεῖτε πελασσεῖεν
imperative   πέλασσον πελασσᾰ́τω πελάσσετον πελασσᾰ́των   πελάσσᾰτε πελασσᾰ́ντων
middle indicative πελασσᾰ́μην πελάσσᾰο πελάσσᾰτο πελάσσᾰσθον πελασσᾰ́σθην πελασσᾰ́με(σ)θᾰ πελάσσᾰσθε πελάσσᾰντο
subjunctive πελάσσωμαι πελάσσηαι πελάσσηται πελάσσησθον πελάσσησθον πελασσώμε(σ)θᾰ πελάσσησθε πελάσσωνται
optative πελασσαίμην πελάσσαιο πελάσσαιτο πελάσσαισθον πελασσαίσθην πελασσαίμε(σ)θᾰ πελάσσαισθε πελασσαίᾰτο
imperative   πέλασσαι πελασσᾰ́σθω πελάσσᾰσθον πελασσᾰ́σθων   πελάσσᾰσθε πελασσᾰ́σθων
active middle
infinitive πελᾶσσαι/πελασσᾰ́μεν/πελασσᾰμέναι πελάσσᾰσθαι
participle m πελάσσᾱς πελασσᾰ́μενος
f πελάσσᾱσᾰ πελασσᾰμένη
n πελᾶσσᾰν πελασσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπλήμην, ἐπλᾱ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπλήμην ἔπληο ἔπλητο ἔπλησθον ἐπλήσθην ἐπλήμεθᾰ ἔπλησθε ἔπληντο
subjunctive                
optative πλῄμην πλῇο πλῇτο πλῇσθον πλῄσθην πλῄμεθᾰ πλῇσθε πλῇντο
imperative   πλῆο πλήσθω πλῆσθον πλήσθων   πλῆσθε πλήσθων
passive indicative ἐπλᾱ́θην ἐπλᾱ́θης ἐπλᾱ́θη ἐπλᾱ́θητον ἐπλᾱθήτην ἐπλᾱ́θημεν ἐπλᾱ́θητε ἐπλᾱ́θησᾰν
subjunctive πλᾱθῶ πλᾱθῇς πλᾱθῇ πλᾱθῆτον πλᾱθῆτον πλᾱθῶμεν πλᾱθῆτε πλᾱθῶσῐ(ν)
optative πλᾱθείην πλᾱθείης πλᾱθείη πλᾱθεῖτον,
πλᾱθείητον		 πλᾱθείτην,
πλᾱθειήτην		 πλᾱθεῖμεν,
πλᾱθείημεν		 πλᾱθεῖτε,
πλᾱθείητε		 πλᾱθεῖεν,
πλᾱθείησᾰν
imperative   πλᾱ́θηθῐ πλᾱθήτω πλᾱ́θητον πλᾱθήτων   πλᾱ́θητε πλᾱθέντων
middle passive
infinitive πλῆσθαι πλᾱθῆναι
participle m πλήμενος πλᾱθείς
f πλημένη πλᾱθεῖσᾰ
n πλήμενον πλᾱθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πλήμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative πλήμην πλῆο πλῆτο πλῆσθον πλήσθην πλήμε(σ)θᾰ πλῆσθε πλῆντο
subjunctive                
optative πλῄμην πλῇο πλῇτο πλῇσθον πλῄσθην πλῄμε(σ)θᾰ πλῇσθε πλῄᾰτο
imperative   πλῆο πλήσθω πλῆσθον πλήσθων   πλῆσθε πλήσθων
middle
infinitive πλῆσθαι
participle m πλήμενος
f πλημένη
n πλήμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπλημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative πέπλημαι πέπλησαι πέπληται πέπλησθον πέπλησθον πεπλήμεθᾰ πέπλησθε πέπληνται
subjunctive πεπλημένος ὦ πεπλημένος ᾖς πεπλημένος ᾖ πεπλημένω ἦτον πεπλημένω ἦτον πεπλημένοι ὦμεν πεπλημένοι ἦτε πεπλημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπλημένος εἴην πεπλημένος εἴης πεπλημένος εἴη πεπλημένω εἴητον/εἶτον πεπλημένω εἰήτην/εἴτην πεπλημένοι εἴημεν/εἶμεν πεπλημένοι εἴητε/εἶτε πεπλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέπλησο πεπλήσθω πέπλησθον πεπλήσθων   πέπλησθε πεπλήσθων
infinitive πεπλῆσθαι
participle m πεπλημένος
f πεπλημένη
n πεπλημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
  • πελάθω (peláthō)
  • πελάω (peláō)
  • πεπλημένος (peplēménos)
  • πλάθω (pláthō)
  • πλήν (plḗn)
  • πλήτης (plḗtēs)
  • πλᾱτός (plātós)

Further reading
  • “πελάζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • πελάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • πελάζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “πελάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “πελάζω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.