παράλειψη

Greek

Etymology

From Ancient Greek παράλειψις (paráleipsis).

Noun

παράλειψη • (paráleipsi) f

  1. omission
  2. neglect

Declension
declension of παράλειψη
case     \     number singular plural
nominative παράλειψη • παραλείψεις •
genitive παράλειψης • παραλείψεων •
accusative παράλειψη • παραλείψεις •
vocative παράλειψη • παραλείψεις •
Older or formal genitive singular: παραλείψεως •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.