ξένος

Ancient Greek

Alternative forms

ξεῖνος (xeînos) — Epic, Ionic
ξέννος (xénnos) — Aeolic

Etymology

From earlier ξένϝος (xénwos), from Proto-Hellenic *ksénwos. Compare Avestan 𐬑𐬱𐬥𐬀𐬎 (xšnau). Also reflected in Albanian huaj (“alien”), from Proto-Albanian *ksōn(w)ja.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkse.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkse.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkse.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkse.nos/

Adjective

ξένος • (xénos) m (feminine ξένη, neuter ξένον); first/second declension

foreign
strange, unusual

Declension

First and second declension of ξένος; ξένη; ξένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξένος xénos	ξένη xénē	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xéna
Genitive	ξένου xénou	ξένης xénēs	ξένου xénou	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένων xénōn	ξένων xénōn	ξένων xénōn
Dative	ξένῳ xénōi	ξένῃ xénēi	ξένῳ xénōi	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένοις xénois	ξέναις xénais	ξένοις xénois
Accusative	ξένον xénon	ξένην xénēn	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένους xénous	ξένᾱς xénās	ξένᾰ xéna
Vocative	ξένε xéne	ξένη xénē	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xéna
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ξένως xénōs			ξενώτερος xenṓteros			ξενώτᾰτος xenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of ξένος; ξένᾱ; ξένον (Doric)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ξένος xénos	ξένᾱ xénā	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xéna
Genitive	ξένοιο xénoio	ξένᾱς xénās	ξένοιο xénoio	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένων xénōn	ξενᾶν xenân	ξένων xénōn
Dative	ξένῳ xénōi	ξένᾳ xénāi	ξένῳ xénōi	ξένοιν xénoin	ξέναιν xénain	ξένοιν xénoin	ξένοις xénois	ξέναις xénais	ξένοις xénois
Accusative	ξένον xénon	ξένᾱν xénān	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένους xénous	ξένᾱς xénās	ξένᾰ xéna
Vocative	ξένε xéne	ξένᾱ xénā	ξένον xénon	ξένω xénō	ξένᾱ xénā	ξένω xénō	ξένοι xénoi	ξέναι xénai	ξένᾰ xéna
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ξένως xénōs			ξενώτερος xenṓteros			ξενώτᾰτος xenṓtatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Descendants

Greek: ξένος (xénos)

Descendants

From the neuter singular:

→ Afrikaans: xenon
→ Albanian: ksenon
→ Arabic: إِكْسِينُون (ʔiksinōn)
→ Armenian: քսենոն (kʻsenon)
→ Asturian: xenón
→ Basque: xenona
→ Belarusian: ксэнон (ksenón)
→ Breton: ksenon
→ Bulgarian: ксенон (ksenon)
→ Catalan: xenó
→ Cornish: xenon
→ Crimean Tatar: ksenon
→ Czech: xenon
→ Danish: xenon
→ Dutch: xenon
→ Esperanto: ksenono
→ Estonian: ksenoon
→ Faroese: xenon
→ Finnish: ksenon
→ French: xénon
→ Friulian: xenon
→ Galician: xenon
→ Georgian: ქსენონი (ksenoni)
→ German: Xenon
→ Greek: ξένο (xéno)
→ Hebrew: קסנון (ksinón)
→ Hungarian: xenon
→ Icelandic: xenon
→ Ido: xenio
→ Interlingua: xenon
→ Irish: xeanón
→ Italian: xenon, xeno
→ Japanese: キセノン (kisenon)
→ Kashubian: ksenón
→ Kazakh: ксенон (ksenon)
→ Korean: 크세논 (keusenon), 제논 (jenon)
→ New Latin: xenon
→ Latvian: ksenons
→ Limburgish: ksenon
→ Lithuanian: ksenonas
→ Luxembourgish: Xenon
→ Macedonian: ксенон (ksenon)
→ Malay: xenon
→ Maltese: ksenon
→ Manx: xenon
→ Mongolian: ксенон (ksenon)
→ Norwegian Bokmål: xenon
→ Norwegian Nynorsk: xenon
→ Occitan: xenon
→ Persian: زنون
→ Polish: ksenon
→ Portuguese: xenônio, xenónio
→ Romanian: xenon
→ Russian: ксено́н (ksenón)
→ Northern Sami: xenon
→ Scottish Gaelic: xeanon
→ Serbo-Croatian: ksènōn
→ Slovak: xenón
→ Slovene: ksenon
→ Spanish: xenón
→ Swedish: xenon
→ Tajik: ksenon
→ Tamil: செனன் (ceṉaṉ)
→ Thai: ซีนอน (sii-nɔ̂n)
→ Turkish: ksenon
→ Ukrainian: ксенон (ksenon)
→ Uzbek: ксенон (ksenon)
→ Vietnamese: xenon
→ Volapük: xenonin
→ Welsh: senon
→ West Frisian: xenon

Noun

ξένος • (xénos) m (genitive ξένου); second declension

of parties giving or receiving hospitality: host and much more commonly guest
stranger
one who is hired: hired worker, mercenary
foreigner

Declension

Second declension of ὁ ξένος; τοῦ ξένου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ξένος ho xénos	τὼ ξένω tṑ xénō	οἱ ξένοι hoi xénoi
Genitive	τοῦ ξένου toû xénou	τοῖν ξένοιν toîn xénoin	τῶν ξένων tôn xénōn
Dative	τῷ ξένῳ tôi xénōi	τοῖν ξένοιν toîn xénoin	τοῖς ξένοις toîs xénois
Accusative	τὸν ξένον tòn xénon	τὼ ξένω tṑ xénō	τοὺς ξένους toùs xénous
Vocative	ξένε xéne	ξένω xénō	ξένοι xénoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of ὁ ξένος; τοῦ ξένω (Laconian)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ξένος ho xénos	τὼ ξένω tṑ xénō	τοὶ ξένοι toì xénoi
Genitive	τοῦ ξένω toû xénō	τοῖν ξένοιν toîn xénoin	τῶν ξένων tôn xénōn
Dative	τῷ ξένῳ tôi xénōi	τοῖν ξένοιν toîn xénoin	τοῖς ξένοις toîs xénois
Accusative	τὸν ξένον tòn xénon	τὼ ξένω tṑ xénō	τὼς ξένως tṑs xénōs
Vocative	ξένε xéne	ξένω xénō	ξένοι xénoi
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms

Ἄξεινος (Áxeinos)
Ἀριστόξενος (Aristóxenos)
Μενέξενος (Menéxenos)
Ξενοκλῆς (Xenoklês)
Ξενοκράτης (Xenokrátēs)
Ξενοφάνης (Xenophánēs)
Ξενοφῶν (Xenophôn)
ξενοφῠ́λᾰξ (xenophúlax)
ξενῐ́ζω (xenízō)
ξενῐκός (xenikós)
ξένῐος (xénios)
ξενῐ́ᾱ (xeníā)
Πολυξένη (Poluxénē)
πρόξενος (próxenos)
Πρόξενος (Próxenos)
Τιμόξενος (Timóxenos)
φιλόξενος (philóxenos)
Φιλόξενος (Philóxenos)

Descendants

English: xeno-
Greek: ξένος (xénos)

References

“ξένος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“ξένος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ξένος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
“ξένος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
G3581 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- alien idem, page 22.
- foreign idem, page 336.
- foreigner idem, page 336.
- friend idem, page 345.
- guest idem, page 378.
- host idem, page 407.
- pilgrim idem, page 613.
- strange idem, page 823.
- stranger idem, page 823.
- visitor idem, page 955.

Greek

Etymology

From Ancient Greek ξένος (xénos).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈkse.nos/
Hyphenation: ξέ‧νος

Adjective

ξένος • (xénos) m (feminine ξένη, neuter ξένο)

Declension

Declension of ξένος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ξένος •	ξένη •	ξένο •	ξένοι •	ξένες •	ξένα •
genitive	ξένου •	ξένης •	ξένου •	ξένων •	ξένων •	ξένων •
accusative	ξένο •	ξένη •	ξένο •	ξένους •	ξένες •	ξένα •
vocative	ξένε •	ξένη •	ξένο •	ξένοι •	ξένες •	ξένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ξένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ξένος, etc.)

Synonyms

see: αλλοδαπός (allodapós)

Related terms

αξενία f (axenía, “inhospitality”)
άξενος (áxenos, “inhospitable”)
αποξενώνω (apoxenóno, “alienate”)
αποξένωση f (apoxénosi, “alienation, estrangement”)
αφιλοξενία f (afiloxenía, “inhospitality”)
ξεναγός m or f (xenagós, “guide”)
ξενηλασία f (xenilasía, “anti-immigrant”)
ξενίζω (xenízo)
ξενικός (xenikós, “foreign”, adjective)
ξένιος (xénios, “epithet of Zeus”)
ξενισμός m (xenismós)
ξενιστής m (xenistís, “biological host”)
ξενιτεύομαι (xenitévomai, “to emigrate”)
ξενιτιά f (xenitiá, “foreign lands”)
ξενο- (xeno-, prefix)
ξένον n (xénon, “xenon”)
παράξενος (paráxenos, “strange, weird”)
προξενεύω (proxenévo)
πρόξενος m (próxenos, “consul; who causes”)
προξενώ (proxenó, “to cause”)
φιλοξενώ (filoxenó, “host”)

Noun

ξένος • (xénos) m (plural ξένοι, feminine ξένη)

Declension

declension of ξένος

case \ number	singular	plural
nominative	ξένος •	ξένοι •
genitive	ξένου •	ξένων •
accusative	ξένο •	ξένους •
vocative	ξένε •	ξένοι •

Synonyms

αλλοδαπός m (allodapós)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.