μηχανάομαι

Ancient Greek

Etymology

μηχανή (mēkhanḗ) +‎ -άομαι (-áomai)

Pronunciation
 

Verb

μηχᾰνάομαι • (mēkhanáomai)

  1. to build, construct
  2. to devise, contrive

Conjugation
   Present: μηχᾰνᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative μηχᾰνᾰ́ομαι μηχᾰνᾰ́ῃ,
μηχᾰνᾰ́ει		 μηχᾰνᾰ́εται μηχᾰνᾰ́εσθον μηχᾰνᾰ́εσθον μηχᾰνᾰόμεθᾰ μηχᾰνᾰ́εσθε μηχᾰνᾰ́ονται
subjunctive μηχᾰνᾰ́ωμαι μηχᾰνᾰ́ῃ μηχᾰνᾰ́ηται μηχᾰνᾰ́ησθον μηχᾰνᾰ́ησθον μηχᾰνᾰώμεθᾰ μηχᾰνᾰ́ησθε μηχᾰνᾰ́ωνται
optative μηχᾰνᾰοίμην μηχᾰνᾰ́οιο μηχᾰνᾰ́οιτο μηχᾰνᾰ́οισθον μηχᾰνᾰοίσθην μηχᾰνᾰοίμεθᾰ μηχᾰνᾰ́οισθε μηχᾰνᾰ́οιντο
imperative   μηχᾰνᾰ́ου μηχᾰνᾰέσθω μηχᾰνᾰ́εσθον μηχᾰνᾰέσθων   μηχᾰνᾰ́εσθε μηχᾰνᾰέσθων
infinitive μηχᾰνᾰ́εσθαι
participle m μηχᾰνᾰόμενος
f μηχᾰνᾰομένη
n μηχᾰνᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. The third-person plural indicative μηχανόωνται is also found in Homer.
   Present: μηχᾰνῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative μηχᾰνῶμαι μηχᾰνᾷ μηχᾰνᾶται μηχᾰνᾶσθον μηχᾰνᾶσθον μηχᾰνώμεθᾰ μηχᾰνᾶσθε μηχᾰνῶνται
subjunctive μηχᾰνῶμαι μηχᾰνᾷ μηχᾰνᾶται μηχᾰνᾶσθον μηχᾰνᾶσθον μηχᾰνώμεθᾰ μηχᾰνᾶσθε μηχᾰνῶνται
optative μηχᾰνῴμην μηχᾰνῷο μηχᾰνῷτο μηχᾰνῷσθον μηχᾰνῴσθην μηχᾰνῴμεθᾰ μηχᾰνῷσθε μηχᾰνῷντο
imperative   μηχᾰνῶ μηχᾰνᾱ́σθω μηχᾰνᾶσθον μηχᾰνᾱ́σθων   μηχᾰνᾶσθε μηχᾰνᾱ́σθων
infinitive μηχᾰνᾶσθαι
participle m μηχᾰνώμενος
f μηχᾰνωμένη
n μηχᾰνώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. The third-person plural indicative μηχανόωνται is also found in Homer.
   Imperfect: ἐμηχᾰνᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐμηχᾰνᾰόμην ἐμηχᾰνᾰ́ου ἐμηχᾰνᾰ́ετο ἐμηχᾰνᾰ́εσθον ἐμηχᾰνᾰέσθην ἐμηχᾰνᾰόμεθᾰ ἐμηχᾰνᾰ́εσθε ἐμηχᾰνᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐμηχᾰνώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐμηχᾰνώμην ἐμηχᾰνῶ ἐμηχᾰνᾶτο ἐμηχᾰνᾶσθον ἐμηχᾰνᾱ́σθην ἐμηχᾰνώμεθᾰ ἐμηχᾰνᾶσθε ἐμηχᾰνῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μηχᾰνήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative μηχᾰνήσομαι μηχᾰνήσῃ,
μηχᾰνήσει		 μηχᾰνήσεται μηχᾰνήσεσθον μηχᾰνήσεσθον μηχᾰνησόμεθᾰ μηχᾰνήσεσθε μηχᾰνήσονται
optative μηχᾰνησοίμην μηχᾰνήσοιο μηχᾰνήσοιτο μηχᾰνήσοισθον μηχᾰνησοίσθην μηχᾰνησοίμεθᾰ μηχᾰνήσοισθε μηχᾰνήσοιντο
middle
infinitive μηχᾰνήσεσθαι
participle m μηχᾰνησόμενος
f μηχᾰνησομένη
n μηχᾰνησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐμηχᾰνησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐμηχᾰνησᾰ́μην ἐμηχᾰνήσω ἐμηχᾰνήσᾰτο ἐμηχᾰνήσᾰσθον ἐμηχᾰνησᾰ́σθην ἐμηχᾰνησᾰ́μεθᾰ ἐμηχᾰνήσᾰσθε ἐμηχᾰνήσᾰντο
subjunctive μηχᾰνήσωμαι μηχᾰνήσῃ μηχᾰνήσηται μηχᾰνήσησθον μηχᾰνήσησθον μηχᾰνησώμεθᾰ μηχᾰνήσησθε μηχᾰνήσωνται
optative μηχᾰνησαίμην μηχᾰνήσαιο μηχᾰνήσαιτο μηχᾰνήσαισθον μηχᾰνησαίσθην μηχᾰνησαίμεθᾰ μηχᾰνήσαισθε μηχᾰνήσαιντο
imperative   μηχᾰ́νησαι μηχᾰνησᾰ́σθω μηχᾰνήσᾰσθον μηχᾰνησᾰ́σθων   μηχᾰνήσᾰσθε μηχᾰνησᾰ́σθων
middle
infinitive μηχᾰνήσᾰσθαι
participle m μηχᾰνησᾰ́μενος
f μηχᾰνησᾰμένη
n μηχᾰνησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: μεμηχάνημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative μεμηχάνημαι μεμηχάνησαι μεμηχάνηται μεμηχάνησθον μεμηχάνησθον μεμηχανήμεθᾰ μεμηχάνησθε μεμηχάνηνται
subjunctive μεμηχανημένος ὦ μεμηχανημένος ᾖς μεμηχανημένος ᾖ μεμηχανημένω ἦτον μεμηχανημένω ἦτον μεμηχανημένοι ὦμεν μεμηχανημένοι ἦτε μεμηχανημένοι ὦσῐ(ν)
optative μεμηχανημένος εἴην μεμηχανημένος εἴης μεμηχανημένος εἴη μεμηχανημένω εἴητον/εἶτον μεμηχανημένω εἰήτην/εἴτην μεμηχανημένοι εἴημεν/εἶμεν μεμηχανημένοι εἴητε/εἶτε μεμηχανημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   μεμηχάνησο μεμηχανήσθω μεμηχάνησθον μεμηχανήσθων   μεμηχάνησθε μεμηχανήσθων
infinitive μεμηχανῆσθαι
participle m μεμηχανημένος
f μεμηχανημένη
n μεμηχανημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.