κληρονόμος
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek κληρονόμος (klēronómos). From κλῆρος (klêros, “lot, inheritance”) + νόμος (nómos, “law”), verb νέμω (némō, “distribute”).
Pronunciation
- IPA(key): /kli.ɾoˈno.mos/
- Hyphenation: κλη‧ρο‧νό‧μος
Declension
declension of κληρονόμος
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | κληρονόμος • | κληρονόμοι • |
| genitive | κληρονόμου • | κληρονόμων • |
| accusative | κληρονόμο • | κληρονόμους • |
| vocative | κληρονόμε • | κληρονόμοι • |
Synonyms
(legatee): κληροδόχος m (klirodóchos)
Related terms
- ακληρονόμητος (aklironómitos, “heirless; not inherited”, adj)
- κληροδοτώ (klirodotó, “pass on”)
- κληρονομιά f (klironomiá, “inheritance”)
- κληρονομία f (klironomía, “inheritance”)
- κληρονομιαίος (klironomiaíos)
- κληρονομικός (klironomikós, “inherited”)
- κληρονομικότητα f (klironomikótita)
- κληρονομώ (klironomó, “inherit”)
- συγκληρονομία f (sygklironomía, “coinheritance”)
- συγκληρονόμος m or f (sygklironómos)
- συγκληρονομώ (sygklironomó, “coinherit”)
- and see: αποκληρώνω (apokliróno, “to disinherit”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.