αἴρω

See also: αίρω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ǎi̯.rɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈɛ.ro/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɛ.ro/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈe.ro/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈe.ro/

Verb

αἴρω • (aírō) (Attic)

Contracted form of ἀείρω (aeírō, “to lift, remove”)

Inflection

Present: αἴρω, αἴρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	αἴρω	αἴρεις	αἴρει	αἴρετον	αἴρετον	αἴρομεν	αἴρετε	αἴρουσῐ(ν)
	subjunctive	αἴρω	αἴρῃς	αἴρῃ	αἴρητον	αἴρητον	αἴρωμεν	αἴρητε	αἴρωσῐ(ν)
	optative	αἴροιμῐ	αἴροις	αἴροι	αἴροιτον	αἰροίτην	αἴροιμεν	αἴροιτε	αἴροιεν
	imperative		αἶρε	αἰρέτω	αἴρετον	αἰρέτων		αἴρετε	αἰρόντων
middle/ passive	indicative	αἴρομαι	αἴρῃ, αἴρει	αἴρεται	αἴρεσθον	αἴρεσθον	αἰρόμεθᾰ	αἴρεσθε	αἴρονται
	subjunctive	αἴρωμαι	αἴρῃ	αἴρηται	αἴρησθον	αἴρησθον	αἰρώμεθᾰ	αἴρησθε	αἴρωνται
	optative	αἰροίμην	αἴροιο	αἴροιτο	αἴροισθον	αἰροίσθην	αἰροίμεθᾰ	αἴροισθε	αἴροιντο
	imperative		αἴρου	αἰρέσθω	αἴρεσθον	αἰρέσθων		αἴρεσθε	αἰρέσθων
		active				middle/passive
infinitive		αἴρειν				αἴρεσθαι
participle	m	αἴρων				αἰρόμενος
	f	αἴρουσᾰ				αἰρομένη
	n	αἶρον				αἰρόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ᾖρον, ᾐρόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾖρον	ᾖρες	ᾖρε(ν)	ᾔρετον	ᾐρέτην	ᾔρομεν	ᾔρετε	ᾖρον
middle/ passive	indicative	ᾐρόμην	ᾔρου	ᾔρετο	ᾔρεσθον	ᾐρέσθην	ᾐρόμεθᾰ	ᾔρεσθε	ᾔροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀρέω, ἀρέομαι, ἀρθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀρέω	ἀρέεις	ἀρέει	ἀρέετον	ἀρέετον	ἀρέομεν	ἀρέετε	ἀρέουσῐ(ν)
active	optative	ἀρέοιμῐ	ἀρέοις	ἀρέοι	ἀρέοιτον	ἀρεοίτην	ἀρέοιμεν	ἀρέοιτε	ἀρέοιεν
middle	indicative	ἀρέομαι	ἀρέῃ, ἀρέει	ἀρέεται	ἀρέεσθον	ἀρέεσθον	ἀρεόμεθᾰ	ἀρέεσθε	ἀρέονται
middle	optative	ἀρεοίμην	ἀρέοιο	ἀρέοιτο	ἀρέοισθον	ἀρεοίσθην	ἀρεοίμεθᾰ	ἀρέοισθε	ἀρέοιντο
passive	indicative	ἀρθήσομαι	ἀρθήσῃ	ἀρθήσεται	ἀρθήσεσθον	ἀρθήσεσθον	ἀρθησόμεθᾰ	ἀρθήσεσθε	ἀρθήσονται
passive	optative	ἀρθησοίμην	ἀρθήσοιο	ἀρθήσοιτο	ἀρθήσοισθον	ἀρθησοίσθην	ἀρθησοίμεθᾰ	ἀρθήσοισθε	ἀρθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀρέειν			ἀρέεσθαι		ἀρθήσεσθαι
participle	m	ἀρέων			ἀρεόμενος		ἀρθησόμενος
	f	ἀρέουσᾰ			ἀρεομένη		ἀρθησομένη
	n	ἀρέον			ἀρεόμενον		ἀρθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀρῶ, ἀροῦμαι, ἀρθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀρῶ	ἀρεῖς	ἀρεῖ	ἀρεῖτον	ἀρεῖτον	ἀροῦμεν	ἀρεῖτε	ἀροῦσῐ(ν)
active	optative	ἀροίην, ἀροῖμῐ	ἀροίης, ἀροῖς	ἀροίη, ἀροῖ	ἀροῖτον, ἀροίητον	ἀροίτην, ἀροιήτην	ἀροῖμεν, ἀροίημεν	ἀροῖτε, ἀροίητε	ἀροῖεν, ἀροίησᾰν
middle	indicative	ἀροῦμαι	ἀρῇ	ἀρεῖται	ἀρεῖσθον	ἀρεῖσθον	ἀρούμεθᾰ	ἀρεῖσθε	ἀροῦνται
middle	optative	ἀροίμην	ἀροῖο	ἀροῖτο	ἀροῖσθον	ἀροίσθην	ἀροίμεθᾰ	ἀροῖσθε	ἀροῖντο
passive	indicative	ἀρθήσομαι	ἀρθήσῃ	ἀρθήσεται	ἀρθήσεσθον	ἀρθήσεσθον	ἀρθησόμεθᾰ	ἀρθήσεσθε	ἀρθήσονται
passive	optative	ἀρθησοίμην	ἀρθήσοιο	ἀρθήσοιτο	ἀρθήσοισθον	ἀρθησοίσθην	ἀρθησοίμεθᾰ	ἀρθήσοισθε	ἀρθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀρεῖν			ἀρεῖσθαι		ἀρθήσεσθαι
participle	m	ἀρῶν			ἀρούμενος		ἀρθησόμενος
	f	ἀροῦσᾰ			ἀρουμένη		ἀρθησομένη
	n	ἀροῦν			ἀρούμενον		ἀρθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἦρᾰ, ἠρᾰ́μην, ἤρθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἦρᾰ	ἦρᾰς	ἦρε(ν)	ἤρᾰτον	ἠρᾰ́την	ἤρᾰμεν	ἤρᾰτε	ἦρᾰν
	subjunctive	ἄρω	ἄρῃς	ἄρῃ	ἄρητον	ἄρητον	ἄρωμεν	ἄρητε	ἄρωσῐ(ν)
	optative	ἄραιμῐ	ἄρειᾰς, ἄραις	ἄρειε(ν), ἄραι	ἄραιτον	ἀραίτην	ἄραιμεν	ἄραιτε	ἄρειᾰν, ἄραιεν
	imperative		ἆρον	ἀρᾰ́τω	ἄρᾰτον	ἀρᾰ́των		ἄρᾰτε	ἀρᾰ́ντων
middle	indicative	ἠρᾰ́μην	ἤρω	ἤρᾰτο	ἤρᾰσθον	ἠρᾰ́σθην	ἠρᾰ́μεθᾰ	ἤρᾰσθε	ἤρᾰντο
	subjunctive	ἄρωμαι	ἄρῃ	ἄρηται	ἄρησθον	ἄρησθον	ἀρώμεθᾰ	ἄρησθε	ἄρωνται
	optative	ἀραίμην	ἄραιο	ἄραιτο	ἄραισθον	ἀραίσθην	ἀραίμεθᾰ	ἄραισθε	ἄραιντο
	imperative		ἆραι	ἀρᾰ́σθω	ἄρᾰσθον	ἀρᾰ́σθων		ἄρᾰσθε	ἀρᾰ́σθων
passive	indicative	ἤρθην	ἤρθης	ἤρθη	ἤρθητον	ἠρθήτην	ἤρθημεν	ἤρθητε	ἤρθησᾰν
	subjunctive	ἀρθῶ	ἀρθῇς	ἀρθῇ	ἀρθῆτον	ἀρθῆτον	ἀρθῶμεν	ἀρθῆτε	ἀρθῶσῐ(ν)
	optative	ἀρθείην	ἀρθείης	ἀρθείη	ἀρθεῖτον, ἀρθείητον	ἀρθείτην, ἀρθειήτην	ἀρθεῖμεν, ἀρθείημεν	ἀρθεῖτε, ἀρθείητε	ἀρθεῖεν, ἀρθείησᾰν
	imperative		ἄρθητῐ	ἀρθήτω	ἄρθητον	ἀρθήτων		ἄρθητε	ἀρθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἆραι			ἄρᾰσθαι		ἀρθῆναι
participle	m	ἄρᾱς			ἀρᾰ́μενος		ἀρθείς
	f	ἄρᾱσᾰ			ἀρᾰμένη		ἀρθεῖσᾰ
	n	ἆρᾰν			ἀρᾰ́μενον		ἀρθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἦρκᾰ, ἦρμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἦρκᾰ	ἦρκᾰς	ἦρκε(ν)	ἤρκᾰτον	ἤρκᾰτον	ἤρκᾰμεν	ἤρκᾰτε	ἤρκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἤρκω	ἤρκῃς	ἤρκῃ	ἤρκητον	ἤρκητον	ἤρκωμεν	ἤρκητε	ἤρκωσῐ(ν)
	optative	ἤρκοιμῐ, ἠρκοίην	ἤρκοις, ἠρκοίης	ἤρκοι, ἠρκοίη	ἤρκοιτον	ἠρκοίτην	ἤρκοιμεν	ἤρκοιτε	ἤρκοιεν
	imperative		ἦρκε	ἠρκέτω	ἤρκετον	ἠρκέτων		ἤρκετε	ἠρκόντων
middle/ passive	indicative	ἦρμαι	ἦρσαι	ἦρται	ἦρθον	ἦρθον	ἤρμεθᾰ	ἦρθε	ἤρᾰται
	subjunctive	ἠρμένος ὦ	ἠρμένος ᾖς	ἠρμένος ᾖ	ἠρμένω ἦτον	ἠρμένω ἦτον	ἠρμένοι ὦμεν	ἠρμένοι ἦτε	ἠρμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠρμένος εἴην	ἠρμένος εἴης	ἠρμένος εἴη	ἠρμένω εἴητον/εἶτον	ἠρμένω εἰήτην/εἴτην	ἠρμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἠρμένοι εἴητε/εἶτε	ἠρμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἦρσο	ἤρθω	ἦρθον	ἤρθων		ἦρθε	ἤρθων
		active				middle/passive
infinitive		ἠρκέναι				ἦρθαι
participle	m	ἠρκώς				ἠρμένος
	f	ἠρκυῖᾰ				ἠρμένη
	n	ἠρκός				ἠρμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀνταίρω (antaírō)
καταίρω (kataírō)
ὑπεραίρω (huperaírō)

References

“αἴρω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“αἴρω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“αἴρω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
αἴρω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
αἴρω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
G142 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.