żenujący

Polish

Etymology

From żenować +‎ -ący.

Pronunciation
  • IPA(key): /ʐɛ.nuˈjɔn.t͡sɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɨ
  • Syllabification: że‧nu‧ją‧cy

Adjective

żenujący (comparative bardziej żenujący, superlative najbardziej żenujący, derived adverb żenująco)

  1. embarrassing, cringeworthy

Declension
Declension of żenujący (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative żenujący żenująca żenujące żenujący żenujące
genitive żenującego żenującej żenującego żenujących
dative żenującemu żenującej żenującemu żenującym
accusative żenującego żenujący żenującą żenujące żenujących żenujące
instrumental żenującym żenującą żenującym żenującymi
locative żenującym żenującej żenującym żenujących

Further reading
  • żenujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • żenujący in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.