łamaga

See also: łamagą

Polish

Etymology

Deverbal from łamać.

Pronunciation
  • IPA(key): /waˈma.ɡa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɡa
  • Syllabification: ła‧ma‧ga

Noun

łamaga m pers or f

  1. (colloquial, derogatory) clumsy or inept person; an oaf; a blunderer
    Synonyms: see Thesaurus:niezdara

Declension

Masculine declension:

Declension of łamaga
singular plural
nominative łamaga łamagi
genitive łamagi łamagów
dative łamadze łamagom
accusative łamagę łamagów
instrumental łamagą łamagami
locative łamadze łamagach
vocative łamago łamagi

Feminine declension:

Declension of łamaga
singular plural
nominative łamaga łamagi
genitive łamagi łamag
dative łamadze łamagom
accusative łamagę łamagi
instrumental łamagą łamagami
locative łamadze łamagach
vocative łamago łamagi

Further reading
  • łamaga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • łamaga in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.