ékük
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈeːkyk]
- Hyphenation: ékük
Declension
| Inflection (stem in -e-, front rounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | ékük | — |
| accusative | éküket | — |
| dative | éküknek | — |
| instrumental | ékükkel | — |
| causal-final | ékükért | — |
| translative | ékükké | — |
| terminative | ékükig | — |
| essive-formal | ékükként | — |
| essive-modal | ékükül | — |
| inessive | ékükben | — |
| superessive | ékükön | — |
| adessive | éküknél | — |
| illative | ékükbe | — |
| sublative | ékükre | — |
| allative | ékükhöz | — |
| elative | ékükből | — |
| delative | ékükről | — |
| ablative | éküktől | — |
| non-attributive possessive - singular |
éküké | — |
| non-attributive possessive - plural |
ékükéi | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.